Μελωδίες μακρόσυρτες, πλήρεις συναισθημάτων (με μελαγχολικές προεκτάσεις), οι οποίες συνθετικά αποδίδονται με riffs που παραδόξως σε κάποια γυρίσματα εσωκλείουν κάτι από μουσική ελληνικού 1970s κινηματογράφου...

Ο 24χρονος Θεσσαλονικιός βγάζει προς τα έξω την τραγουδοποιία του με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αρτιότητα, ενώ όμως έχει πράγματα να πει, το μήνυμα συχνά αποδυναμώνεται από τις αοριστίες των στίχων...

Δεν ισοφαρίζει τα σπουδαία επιτεύγματα του Θεσσαλού τραγουδοποιού, διατηρεί όμως την ταυτότητά του και τον εκφραστικό του πλούτο, έχοντας ως μπροστάρη έναν θαλερό Σωκράτη Μάλαμα...

Οι αγαπητοί στη χώρα μας Ιρλανδοί επιστρέφουν με έναν κουρασμένο δίσκο, εκφράζοντας τη συντηρητική ιδέα μιας Ευρώπης που έχει μείνει πλέον δίχως ιστορία και μέλλον...

Στον ίσως τελευταίο της δίσκο, θυμάται, αναπολεί, κάνει τους απολογισμούς της. Η αλήθεια πάντως όσων τραγουδάει παραμένει απτή και επαληθευμένη...

39 χρόνια μετά το ξεκίνημά τους, μας θυμίζουν ότι η κιθαριστική μουσική μπορεί ακόμα να έχει φαντασία, παλμό και περιπετειώδη σκέψη...

Για εκείνες τις ηλιόλουστες μέρες που ξυπνάς με όρεξη για «carpe diem» και στο τέλος καταλήγεις να αναζητάς μόνο τα βασικά (ίσως, πράγματι, το σεξ και το φαγητό), ώστε να βγει η μέρα όσο πιο ανώδυνα γίνεται...

Τραγούδια με πλήρη συναίσθηση της μοναξιάς τους, μακριά από την επικαιρότητα και τις επιταγές της, βασισμένα σε ήπια synths και στη γλυκιά υφή των ημιφωτισμένων beats...

Το νέο άλμπουμ της ομάδας που κάποτε έφτιαξε το Last Splash ξεχωρίζει εύκολα σε σύγκριση με αρκετές σύγχρονες indie κυκλοφορίες, αλλά η διάρκεια ζωής αυτού του ενθουσιασμού αποδεικνύεται μικρή...

Δέκα στιγμιότυπα που έμειναν πίσω όταν πέθανε και δείχνουν ποια θα ήταν η συνέχεια του σόλο δίσκου Ως Το Τέλος (2012) και των αναζητήσεων που εκφράστηκαν με τραγούδια όπως το "Ξανάρθαν Τα Σύννεφα"...

Κιθάρες καλά εδραιωμένες στον 1980s speed ήχο, τσαμπουκαλεμένο και ογκώδες μπάσο και γυναικεία φωνητικά με πολεμοχαρή χροιά χτίζουν την τυφωνική ποιότητα που διακρίνει τα κομμάτια των Φινλανδών...

Κάθισε πολύ νέος και πολύ γρήγορα στον κιθαριστικό θρόνο, με αποτέλεσμα να βάζει μεν δύσκολα στον εαυτό του, μα εν τέλει να βάζει ακόμα πιο δύσκολα στους ακροατές του...

Μελωδίες μοντέρνας, αστικής electronica με την πάλαι ποτέ τραγουδίστρια των Everything But The Girl να διατηρεί άφθαρτο από τον χρόνο εκείνο το μπλαζέ χρώμα στις ερμηνείες της...

Για πρώτη φορά σε πάνω από 20 χρόνια καριέρας τσαλακώνουν τη γερά εδραιωμένη νουάρ της ερήμου ταυτότητά τους, στρεφόμενοι προς μια alt-rock φόρμουλα από τον σκονισμένο, αμερικάνικο Νότο...

Επικό power metal και ατόφιο ατσάλι, με τους Αμερικανούς να μπολιάζουν τον ήχο τους με δόσεις αλητείας, με κιθαριστικά θέματα βουτηγμένα στην παράδοση των Manilla Road και με Blind Guardian φωνητικά...

Δεν είναι μέρος εκπλήξεων η 3η αυτή δουλειά των Γάλλων, διαθέτουν όμως αίσθηση μεγαλείου, ευχέρεια με τις μελωδίες καθώς και βαρυκόκαλα, καλοσχηματισμένα riffs, που σε κρατάνε σε εγρήγορση...

Το όραμα υπάρχει και έχει ενδιαφέρον, όσο όμως καλά ειδωμένο κι αν είναι στο κεφάλι της δημιουργού του, δεν φτάνει προς τα έξω με τρόπο που να γίνεται κατανοητό ή/και θελκτικό...

Το κυπριακό γκρουπ μάλλον βρήκε σε σκόπελο αυτή τη φορά, χάρη όμως στις ενορχηστρώσεις του, το μπρίο του και σε κάποια καλά τραγούδια βγαίνει ξανά ασπροπρόσωπο...

Μία προσωπικότητα της εγχώριας τζαζ συναντά έναν από τους πιο δημιουργικούς ντράμερ της χώρας, για έναν δίσκο από τον οποίον δεν λείπει η φαντασία του παιχνιδιού, ούτε κι εκείνο το «μαζί» που συνιστά την ουσία του αυτοσχεδιασμού...

Η μετρημένη γραφή και η εξονυχιστικά αυτο-ανακριτική διάθεση των στίχων, κάνουν το άλμπουμ να ξεχωρίσει στον ωκεανό παρόμοιων indie rock κυκλοφοριών, έστω κι αν αισθάνεσαι ανησυχητικά οικεία με κάποιες μελωδίες...