Μπέρτα, συνθς και άσιντ κέφια. Ό,τι πιο δημιουργικό και απελευθερωμένο έχει γράψει ο ΜΕΤΑΜΑΝ μέχρι σήμερα.

H introspective ευαισθησία κι η ψυχεδελική διάθεση των The Bonnie Nettles, σε ένα νέο δίσκο που αποκρυσταλλώνει ακόμα περισσότερο τον χαρακτήρα της μπάντας.

Το συγκρότημα του Θανάση Τζίνγκοβιτς μόλις κυκλοφόρησε έναν δίσκο που καταφέρνει να θυμίζει ταυτόχρονα περασμένες και τωρινές εποχές.

Η Kim Deal επιστρατεύει εκλεκτούς συνεργάτες και, για πρώτη φορά μόνη, χωρίς τους Pixies ή τους Breeders, βάζει στο μπλέντερ όλα της τα βιώματα και όλα της τα μουσικά ερεθίσματα και αφηγείται τη ζωή της.

Βeats από το παρόν και το μέλλον σε ένα απολαυστικό, αταξινόμητο ταξίδι στην πόλη, πέρα από τα όρια της ηλεκτρονικής φόρμας. 

Ένας χαρισματικός και εμφανίσιμος frontman, μια φωνή μεγάλου εύρους, hit singles εμπνευσμένα από κομμάτια που το κοινό λατρεύει, buzz στα βρετανικά μουσικά media και να πώς χτίζονται καριέρες.

Ο Επίτροπος -που έχει τα κονέ, έχει και την προακρόαση του περιβόητου νέου άλμπουμ των Linkin Park- έχει να δηλώσει πως ναι μεν η μπάντα μπαίνει σε μια νέα εποχή με γυναικεία φωνητικά, όμως η έμπνευση σίγουρα δεν ξεκινά «από το μηδέν».

Η ανερχόμενη δημιουργός αφουγκράστηκε τον οργανισμό της και διοχέτευσε το εσωτερικό της σύμπαν σε ένα debut album τόσο πυκνογραμμένο στιχουργικά που ξεχνά να πάρει ανάσα.

Ένα «μερακλήδικο» ελληνικό αγγλόφωνο hip hop / jazz άλμπουμ που δεν υπολείπεται σε τίποτε των αλλοδαπών «όμοιών» του.

Μια ιστορία ενηλικίωσης σε δύο πράξεις και δώδεκα κομμάτια.

Νεύρα, νεύρα, νεύρα και μερικά θανατηφόρα riffs στο έβδομο άλμπουμ του Μαζόχα ο οποίος δεν το βάζει κάτω για κανένα λόγο.

Ο Robert Smith φύλαξε τον τελευταίο χορό, ξέροντας πολύ καλά πώς να κάνει την αναμονή ετών να αξίζει και το τελευταίο λεπτών των πολλαπλών ακροάσεων που θα γνωρίσει αυτός ο δίσκος. Και το έκανε.

Οι Σκωτσέζοι κυκλοφορούν το 12ο άλμπουμ τους, μέσα του κρύβουν αναπάντεχα samples και πολιτικά μηνύματα και στο εξώφυλλο απαθανατίζουν τον πατέρα του Bobby Gillespie, στα νιάτα του.

Mια ουσιαστική προέκταση του Brat για όσους δεν το χόρτασαν ποτέ.

Ένας δίσκος με διασκευές blues-rock κομματιών, τη συμμετοχή εκλεκτών καλεσμένων στα φωνητικά και τον Mike Clink στην παραγωγή. Τον κάνουν όμως όλα αυτά έναν δίσκο σημαντικό;

Οι Tindersticks τραγουδάνε ακόμα, καλύτερα από ό,τι εδώ και αρκετό καιρό, απευθείας από τον μαλακό, σκληρό πυρήνα της ύπαρξής τους. 

Ο Άγγελος Κυρούσης μονομαχεί με τον Leon Bridges πάνω από ένα ζεστό matcha latte.

 Ένα ουράνιο τόξο δεν φέρνει την άνοιξη αλλά μπορεί να αρκεί για ένα τίμιο Coldplay album. 

Όχι απλά μια μουσική εμπειρία, αλλά μια βαθιά πολιτικοκοινωνική δήλωση.

Καινούργιο υλικό εδώ και 25 χρόνια για το σχήμα του Matt Johnson: όσο πιο καίριος στιχουργικά, τόσο πιο επίπεδος μουσικά προς έναν 80s post punk λογιοτατισμό.