Σχεδόν spiritual εμπειρία (για όσους πιστούς αποδέχτηκαν το κάλεσμα) ήταν η δεύτερη εμφάνιση των Βρετανών στην Αθήνα μέσα στην ίδια χρονιά.

Από αυτές τις περιπτώσεις που τα «ορεκτικά« ικανοποιούν περισσότερο από το «κυρίως πιάτο».

Για δύο συνεχόμενες βραδιές ο εκκεντρικός μουσικός παρουσίασε ένα επαγγελματικό αλλά ξέφρενο show που θύμιζε έντονο πρόγραμμα αεροβικής γυμναστικής.

To βράδυ της Παρασκευής, στον φυσικό της αθηναϊκό χώρο στη σκηνή του Fuzz, η αειθαλής παρέα από το Βέλγιο μας θύμισε πώς παίζεται το live από μια «παλιά, καλή, σωστή» μπάντα.

Το event-θεσμός επέστρεψε στο Ωδείο Αθηνών, με μια διαφορετική προσέγγιση αυτή τη φορά: τους πρωταγωνιστές της βραδιάς σε μια back-to-back «μονομαχία» διάρκειας 5 ωρών.

Ανταπόκριση του Άγγελου Κυρούση από το -μάλλον χωροταξικά αταίριαστο- Christmas Theater, όπου ο Stuart A. Staples και η μπάντα του εμφανίστηκαν το βράδυ του Σαββάτου.

Χιλιάδες κόσμου συνέρρευσε -και μάλιστα εν μέσω τριημέρου- στο ΟΑΚΑ, για να δει το φαινόμενο από κοντά. Όσο οι μεσήλικες πάσχιζαν να ξεχωρίσουν τα τραγούδια μεταξύ τους, οι μικρότεροι σε ηλικία «το έζησαν» και με το παραπάνω.

Η πάλη του θηριώδους avant-garde μουσικού με τα αρχαία πνευστά του μύησε το κοινό σε μία συνθήκη πνευματικής και σωματικής περιδίνησης σε μία από τις πιο τελετουργικές μουσικές παραστάσεις των τελευταίων μηνών.

Οι «bluesmen της Σαχάρα» παρέσυραν τους θεατές στον υπέροχο, ειρηνικό κόσμο τους και τους έκαναν να λικνιστούν για σχεδόν δύο ώρες, με νωπά ρούχα, και να ξεχάσουν την ώρα, τη μέρα, την εποχή.

Από την surf καλοπέραση των Los Bitchos, μέχρι τo queer punk safe space των Lambrini Girls και τις feelgood αλλαγές των 2manydjs, η δεύτερη ημέρα του Plisskën δημιούργησε πρόσφορο έδαφος για ομαδικό hangover το επόμενο πρωί.