Τα κορίτσια από το Brighton έχουν κάποια πράγματα να πουν - μόνο μην τις αποκαλέσετε «φεμινιστικό γυναικείο punk γκρουπ».

Το μυστηριώδες βρετανικό soul σχήμα εδώ μοιάζει να κρατά απλά επαφή με τους πιστούς του, πριν επιστρέψει στα επίπεδα έμπνευσης και έντασης στα οποία μας είχε συνηθίσει.

Είκοσι χρόνια αργότερα, οι Franz Ferdinand δεν έχουν ακόμα αποφασίσει αν εμπνέονται περισσότερο από τους Kinks, τους Supergrass ή από τους Mungo Jerry. Ενώστε τις κουκίδες και έχετε το τρίγωνο που τους περικλείει.

Ένα jazz κομψοτέχνημα που τοποθετεί δικαίως τον (data manager, στην «άλλη» του ζωή) Tomin Perea-Chamberlee στις λίστες με τα καλύτερα του 2024 και τα "ones to watch" για το 2025.

Ο πρώην frontman των Skid Row παραμένει για πάντα παιδί -κι αυτό είναι ταυτόχρονα καλό και κακό.

Η Kim Deal επιστρατεύει εκλεκτούς συνεργάτες και, για πρώτη φορά μόνη, χωρίς τους Pixies ή τους Breeders, βάζει στο μπλέντερ όλα της τα βιώματα και όλα της τα μουσικά ερεθίσματα και αφηγείται τη ζωή της.

Ένας χαρισματικός και εμφανίσιμος frontman, μια φωνή μεγάλου εύρους, hit singles εμπνευσμένα από κομμάτια που το κοινό λατρεύει, buzz στα βρετανικά μουσικά media και να πώς χτίζονται καριέρες.

Ο Επίτροπος -που έχει τα κονέ, έχει και την προακρόαση του περιβόητου νέου άλμπουμ των Linkin Park- έχει να δηλώσει πως ναι μεν η μπάντα μπαίνει σε μια νέα εποχή με γυναικεία φωνητικά, όμως η έμπνευση σίγουρα δεν ξεκινά «από το μηδέν».

Ο Robert Smith φύλαξε τον τελευταίο χορό, ξέροντας πολύ καλά πώς να κάνει την αναμονή ετών να αξίζει και το τελευταίο λεπτών των πολλαπλών ακροάσεων που θα γνωρίσει αυτός ο δίσκος. Και το έκανε.

Οι Σκωτσέζοι κυκλοφορούν το 12ο άλμπουμ τους, μέσα του κρύβουν αναπάντεχα samples και πολιτικά μηνύματα και στο εξώφυλλο απαθανατίζουν τον πατέρα του Bobby Gillespie, στα νιάτα του.

Mια ουσιαστική προέκταση του Brat για όσους δεν το χόρτασαν ποτέ.

Ένας δίσκος με διασκευές blues-rock κομματιών, τη συμμετοχή εκλεκτών καλεσμένων στα φωνητικά και τον Mike Clink στην παραγωγή. Τον κάνουν όμως όλα αυτά έναν δίσκο σημαντικό;

Οι Tindersticks τραγουδάνε ακόμα, καλύτερα από ό,τι εδώ και αρκετό καιρό, απευθείας από τον μαλακό, σκληρό πυρήνα της ύπαρξής τους. 

Ο Άγγελος Κυρούσης μονομαχεί με τον Leon Bridges πάνω από ένα ζεστό matcha latte.

 Ένα ουράνιο τόξο δεν φέρνει την άνοιξη αλλά μπορεί να αρκεί για ένα τίμιο Coldplay album. 

Όχι απλά μια μουσική εμπειρία, αλλά μια βαθιά πολιτικοκοινωνική δήλωση.

Καινούργιο υλικό εδώ και 25 χρόνια για το σχήμα του Matt Johnson: όσο πιο καίριος στιχουργικά, τόσο πιο επίπεδος μουσικά προς έναν 80s post punk λογιοτατισμό.

Δεύτερο album για τον τραγουδοποιό - τραγουδιστή που προσπαθεί να χτίσει ένα προφίλ ως κάτι παραπάνω από συνεργάτης και αδελφός της Billie Eilish.

Είναι το έβδομο σόλο άλμπουμ του τραγουδιστή των Iron Maiden ένας δίσκος αξιώσεων ή απλά ένα εργαλείο προώθησης του ομότιτλου comic book που κυκλοφορεί σε συνέχειες;

Μια θεραπευτική «βουτιά στον κύκλο της ύπαρξης», ισάξια -ίσως και ανώτερη- του Promises των Pharoah Sanders και Floating Points.