Εκεί που το indie συναντά το έθνικ και το gospel, ξεκινά μια φρενήρης γιορτή αφύπνισης, στην οποία κανείς δεν μπορεί να μείνει αμέτοχος. 

O Gaz Coombes είναι εδώ, εντάξει και φορμαρισμένος, με τον καλύτερο solo δίσκο του μέχρι σήμερα. 

 Στο τρίτο της δίσκο, η Kovacs συνεργάζεται με τον Till Lindemann των Rammstein, καταθέτει ψυχή, αποζητά πιο uptempo μοτίβα και αποδεικνύει ότι δεν είναι  μόνο «η Kovacs του My Love».

To νέο πουλέν της Matador Records μυρίζει πέτσινο μπουφάν και έχει κάτι από τον αέρα των Sonic Youth. 

 Ο δεύτερος δίσκος των Ιρλανδών ποντάρει στο συναίσθημα, μα χάνει από την post-punk ορμή του.

Μουδιασμένες οι indie και rap κοινότητες πατάνε play στο πιο out of-the-box album που έχoυμε ακούσει τελευταία.

Ένας δίσκος-ημερολόγιο με 12 συνθέσεις, που κλείνουν μέσα τους ήχους, τοπία, εικόνες και χρώματα που περνούν από το μυαλό ενός ανθρώπου, στην προσπάθειά του να διαχειριστεί τον επικείμενο θάνατό του.

 To τέταρτο άλμπουμ του Sam Smith είναι ένα εμψυχωτικό queer μανιφέστο, που θα κυριαρχήσει στο ραδιοφωνικό airplay, θα χορευτεί στα κλαμπ, θα αναπαραχθεί στα social και θα σκίσει στα charts.

Η αιφνίδια επιστροφή των Σκωτσέζων, ελάχιστους μήνες από την προηγούμενη κυκλοφορία τους, μαρτυρά την αστείρευτη ορμή τους για ζωή. 

Η αναζήτηση και οι νέες μορφές έκφρασης υπερτερούν της νοσταλγίας και ο John Cale βγαίνει νικητής σε μία ακόμη αναμέτρηση με τον χρόνο.

To  πρώτο προσωπικό άλμπουμ του Ville Valo, o οποίος θα εμφανιστεί και στην Αθήνα το καλοκαίρι, στο πλαίσιο του Rockwave Festival 2023, είναι μια φυσική συνέχεια των  HIM.

Οι συχνές υφολογικές αλλαγές εντός του ξενίζουν, μα ο δεύτερος δίσκος του πουλέν των Sleaford Mods κρύβει μερικά διαμαντάκια.

Η Margo Price κάνει μια τίμια προσπάθεια να διαβεί την οροσειρά της rock / folk / country / R'n'B τραγουδοποιίας. Αξιόλογη απόπειρα, αλλά όχι αξιομνημόνευτη.

Είναι το τρίτο καλύτερο άλμπουμ των Skid Row; Μάλλον ναι... 

 Χωρίς καμία διάθεση για κύκνεια άσματα, ο Iggy Pop συστήνεται ξανά και τραγουδά τον Πόθο του για Ζωή. Σαν να είναι πάλι αυτή η αρχή.

Ωμή πανκ και κοριτσίστικη γλύκα από μια μπάντα που αισθάνεται ήδη σαν στο σπίτι της με αυτό που είναι, εξερευνά όμως, με αυτό το άλμπουμ, το πού αλλού θα μπορούσε να βρίσκεται. 

Ένας δεινός σαξοφωνίστας, ένας έξοχος μπασίστας, ένας ταλαντούχος ντράμερ κι ένας ιδιοφυής πιανίστας παραδίδουν ένα παραδειγματικό άλμπουμ σύγχρονης jazz. 

Η άποψη ενός «άχαρου λευκού γραφιά» για τον δίσκο-έκπληξη της ασυμβίβαστης Βρετανίδας rapper που αρνείται να συμμορφωθεί με τα «πρέπει» της μουσικής βιομηχανίας.

To bromance ενός σούπερ σταρ παραγωγού κι ενός ράπερ της παλιάς σχολής καλά κρατεί μοιράζοντας cool vibes και old school συγκινήσεις.

Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος... Ο Jack White ξεδιπλώνει σε δύο άλμπουμ μέσα στην ίδια χρονιά όλο το μουσικό φάσμα που ορίζει τον ήχο του.