Ένα debut album είναι κατά κάποιο τρόπο σαν διαφημιστικό pitch, σαν πρώτη εντύπωση γνωριμίας, σαν πιλότος σειράς. Ο πιλότος μιας σειράς σου συστήνει τους κεντρικούς χαρακτήρες και τα βασικά σημεία της πλοκής, σε τοποθετεί στον χωροχρόνο, σε βάζει στο κλίμα και συνήθως σε αφήνει με μια θετική επίγευση ή ένα cliffhanger, προκειμένου να θέλεις πάση θυσία να δεις το επόμενο επεισόδιο.
Ladies and Gentlemen
Thank you for coming out tonight
To the world famous
21st century blues club
We’ve got a very special guest for you tonight coming on
All the way from London, England
You know the place
Little help from Mike Sabbath and our house band The Moon Girls
Ladies and gentlemen give a warm heartbreak welcome
To the wonderful Raye
Με αυτή την εισαγωγή (“Introduction”) ξεκινά το My 21st century blues και νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε ένα καπνισμένο σκοτεινό jazz club που ξαφνικά φωτίζει τη σκηνή του περιμένοντας να ανεβεί (για πρωτη φορά) ένα νέο ταλέντο.
Hello, it's RAYE here
Please, get nice and comfortable and lock your phones
Because the story is about to begin
Σταματάς ό,τι έκανες και στήνεις αυτί.
Αυτό που ακολουθεί είναι μια επίδειξη δυνάμεων. Θέλετε οσκαρική ερμηνεία; Πάρτε τη, με το καλησπέρα σας. Στο 02:30 του “Oscar Winning Tears” (για την ιστορία της με έναν τύπο που την άφησε και ακόμα να συνέλθει –“I’m still recovering”) που ανοίγει τον δίσκο, η Raye βγάζει μια κορώνα που μας βρίσκει απροετοίμαστους. Κι εκεί που έχει κερδίσει την αμέριστη προσοχή μας, δηλώνει με εντελώς απαθές ύφος “And after his Oscar-winning performance, I left the room and never saw him again”.
Cut. Αλλαγή σκηνής. Θέλετε r’n’b και ένρινα φωνητικά; Πάρτε το “Hard Out Here”, ελαφρύ ραπάρισμα, autotune και βρωμιά. Πού πήγε το κορίτσι της προηγούμενης ερμηνείας; Επόμενο καρέ, “Black Mascara”. Όσοι έχουν pop γονίδια, δυναμώνουν τέρμα τον ήχο (“what you done to me -done to me, done to me, done to me / you’re done to me”) και ανακαλύπτουν ένα εθιστικό club banger που θα μπορούσε ά ν ε τ α φέτος το καλοκαίρι να παίζει στο ραδιόφωνο και τα μπαρ σε heavy rotation νυχθημερόν (δεν ξέρω αν έγινε σαφές, μου αρέσει αδιανόητα αυτό το κομμάτι).
Κι εκεί που είσαι ήδη on a high ξεκινά το “Escapism”, το χιτάκι του άλμπουμ, με 35 εκατομμύρια views στο Youtube (πάνω από 240εκ. στο Spotify) και θα μπορούσε να μην, με τέτοιες ατάκες: “Drunk calls, drunk texts, drunk tears, drunk sex / I was lookin' for a man who was on the same page” / “Doctor, doctor, anything, please, doctor, doctor, have mercy on me” / “You're asking me my symptoms, doctor, I don't wanna feel”.
Cut. Νομίζατε ότι η Raye είναι «άλλη μία» επίδοξη βρετανίδα pop star; Πάρτε λίγο καθαρόαιμο μπλουζ (“Mary Jane”) λίγο doo wop (“The Thrill is Gone”), λίγη funk (“Worth it”) και θα αλλάξετε γνώμη. Trap θέλετε; Το ΄χουμε κι αυτό (“Five Star Hotels”). "Body dysmorphia"; "Environmental Anxiety"; Τα καλύπτουμε κι αυτά. Όχι, δεν ξέχασα να μεταφράσω τις λέξεις, όντως αυτούς τους τίτλους έχει δώσει στα κομμάτια της, και καταπιάνεται και με αυτά τα θέματα, φλέγοντα ζητήματα του τώρα.
Βλέπετε η Raye (κατά κόσμον Rachel Keen) ήθελε πολύ να τα πει. Και για χρόνια, δεν μπορούσε γιατί η δισκογραφική της η Polydor (με την οποία είχε υπογράψει συμβόλαιο για τέσσερις δίσκους όταν την «τσίμπησε» το 2014 μετά την κυκλοφορία του πρώτου EP της) την είχε διαρκώς στο περίμενε.
I have been on a 4 ALBUM RECORD DEAL since 2014 !!! And haven’t been allowed to put out one album. ALL I CARE ABOUT is the music. Im sick of being slept on and I’m sick of being in pain about it this is not business to me this so personal
— RAYE (@raye) June 29, 2021
Η Keen αποκόπηκε από το label και τώρα επιτέλους ζει το όνειρό της, έβγαλε έναν δίσκο στον οποίο έχουν βάλει το χέρι τους από την Charli XCX μέχρι τον David Guetta, το Spotify έκανε κανονική καμπάνια για την κυκλοφορία, στο Kings Cross του Λονδίνου έστησαν ολόκληρο installation (εμπνευσμένο από το εξώφυλλο του άλμπουμ), η Guardian ανέβασε όχι μία αλλά δύο κριτικές με 4 στα 5 αστεράκια, και πριν από λίγες ημέρες η Raye έκανε την πρώτη της εμφάνιση στην αμερικανική τηλεόραση.
If you made it this far, I just wanna say thank you from the bottom of my heart for listening
(…)
I've waited seven years for this moment
Finally, "My 21st Century Blues" is now ours forever
'Til next time, lots of love, RAYE
Δυναμικό, νεανικό, γεμάτο αυτοπεποίθηση και πολλά υποσχόμενο, το ντεμπούτο της Raye στρέφει όλα τα φώτα πάνω της και μας εισάγει στην περσόνα της και τις φωνητικές της ικανότητες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Τι επιφυλάσσει άραγε το μέλλον για την Raye τώρα που κινείται ανεξάρτητη, χωρίς τροχοπέδη; Αγωνιούμε για το επόμενο επεισόδιο.
