Η ανερχόμενη δημιουργός αφουγκράστηκε τον οργανισμό της και διοχέτευσε το εσωτερικό της σύμπαν σε ένα debut album τόσο πυκνογραμμένο στιχουργικά που ξεχνά να πάρει ανάσα.

Ένα «μερακλήδικο» ελληνικό αγγλόφωνο hip hop / jazz άλμπουμ που δεν υπολείπεται σε τίποτε των αλλοδαπών «όμοιών» του.

Μια ιστορία ενηλικίωσης σε δύο πράξεις και δώδεκα κομμάτια.

Νεύρα, νεύρα, νεύρα και μερικά θανατηφόρα riffs στο έβδομο άλμπουμ του Μαζόχα ο οποίος δεν το βάζει κάτω για κανένα λόγο.

Λαχτάρα, εγρήγορση και αίσθηση κινδύνου -επιτέλους- στο ντεμπούτο album του λυγερόκορμου post punk κουαρτέτου από την Αθήνα.

Μια μπάντα που «ήταν εκεί» στον χρυσό αιώνα του αθηναϊκού indie των '00s επιστρέφει με παλιούς και νέους φίλους  για να μας θυμίσει πώς γίνεται. 

Ένα ανελέητο σερί από εθιστικά techno bangers, που φέρνουν τον Die Arkitekt ένα βήμα πιο κοντά στο διεθνές breakthrough που του αξίζει.

Το ντεμπούτο της νεοσύστατης μπάντας από την Καβάλα είναι ένα ακατέργαστο διαμαντάκι που αξίζει μια θέση σε όλες τις metal λίστες για το 2024.

Τα 30 λεπτά αυτού του soundtrack μπλέχτηκαν χέρι-χέρι με τα καρέ της ταινίας του Αλέξανδρου Βούλγαρη, σε σχήμα συμπαγές, σταθερό και αναπόσπαστο.

Η Ζωή Ευσταθίου, μέσα από ηλεκτροακουστικούς πειραματισμούς, βρήκε τον δικό της τρόπο να αφήσει το δικό της, ξεχωριστό αποτύπωμα στον πλανήτη

Ένα άλμπουμ που μεταμορφώνεται άλλες φορές σε σκωπτικό σχολιασμό, άλλες σε ενδοσκοπικό μονόλογο, και άλλες σε σηκωμένο μεσαίο δάκτυλο.

H new age από τα 80s συναντά την ambient από τα 90s σε αυτό το «πειραγμένο» soundtrack μιας παράστασης χορού που υμνεί την μαγεία του βυθού.

Ρετροφουτουριστικές συνθέσεις, αυτοσχεδιαστικές λούπες και ρυθμικά μοτίβα βρίσκουν όλα τη θέση τους στον πρώτο δίσκο ενός νέου καλλιτέχνη που δεν κρύβει την λαχτάρα του να εκφραστεί.

Πιστός στον χαρακτηριστικό του ηλεκτρονικό ήχο, ο Κ.Β. ενσωματώνει νέα στοιχεία στον νέο του δίσκο και βάζει τα τραγούδια στη σειρά με τέτοιον τρόπο, ώστε να συνομιλούν μεταξύ τους.

Στο νέο της άλμπουμ, η «πνευματική μητέρα» μιας ολόκληρης γενιάς εγχώριων καλλιτεχνών καταφέρει να εκφράσει το συλλογικό βίωμα της Αθήνας των αλεπάλληλων κρίσεων.

Στο δεύτερο άλμπουμ της η ολοένα ανερχόμενη avant-pop καλλιτέχνιδα δημιουργεί έναν ασφαλή τόπο έκφρασης και αυτοπροσδιορισμού, για όλες τις θηλυκότητες.

Ένα ντεμπούτο άλμπουμ ιδανικό για τα ραδιοκύματα, ενδεικτικό της καλλιτεχνικής στόφας και του δουλεμένου αισθητήριου του Amalia.

Για τον Ζώη Χαλκιόπουλο, αυτός είναι ο δίσκος της χρονιάς.

Α αθηναϊκή μπάντα αποτίει φόρο τιμής στο grunge μέσα από ένα άλμπουμ που πραγματεύεται τη σύγχυση στην οποία οδηγούν το άτομο οι ανολοκλήρωτες ανθρώπινες σχέσεις.

Ελληνόφωνο mini super group στο ντεμπούτο του προσαρμόζει αφομοιωμένη power pop και ακούσματα από μυθικό post punk παρελθόν σε δεμένη pop πρόταση που γλυτώνει οριακά την μέγγενη της νοσταλγικής βύθισης.