Με τη βοήθεια του Blanck Mass των Fuck Buttons εισάγουν επιτυχώς ηλεκτρονικά στοιχεία στον ήχο τους, φτάνοντας στο πιο ισορροπημένο άλμπουμ της καριέρας τους...

12 καλοαναθρεμμένα, φροντισμένα και μεγαλόψυχα τραγούδια με στίχους νατουραλιστικής ανησυχίας, γυναικείας υπερηφάνειας και ανιδιοτελούς αγάπης, αναζητούν σχέσεις ουσίας με τους ακροατές...

Μένει σε μια ζώνη ασφαλείας που επιμελείται και οριοθετεί η παρουσία του Χρήστου Νικολόπουλου, μέσα στην οποία δίνει εξαιρετικές ερμηνείες σε γερά τραγούδια, με ατόφια λαϊκότητα...

Χάνουν λίγο σε συναίσθημα και κάποιοι ίσως νοσταλγήσουν την ανατριχίλα της έκπληξης του πρώτου δίσκου, κερδίζουν όμως στα σημεία το παιχνίδι της μουσικής εξέλιξης...

Αναμοχλεύουν τη γαλανομάτα soul σε ιστορίες για εξωγήινες αποικίες και τέρατα του διαστήματος, επί της ουσίας όμως δεν προσφέρουν παρά ζυγισμένες αναπαραγωγές αυθεντικών ήχων...

Μπορεί οι Pavement να μην επανενώνονται, αλλά ο κάποτε ηγέτης τους συνεχίζει να κυκλοφορεί αξιομνημόνευτους και αυθεντικά ενδιαφέροντες indie rock δίσκους...

Βγάζουν ένα άλμπουμ χωρισμού κάνοντάς τα όλα πιο μεγάλα, πιο γεμάτα και πιο δυνατά, καταλήγουν όμως άλλη μία μπάντα που νοσταλγεί μια εποχή την οποία δεν έζησε...

Πιστοί στο οργανικό ηλεκτρονικό όραμα που εγκαινίασαν με το Téléphérique, παραδίδουν έναν δίσκο με ζουμερές μελωδίες και αφράτα σύνθια, που επαναδιαπραγματεύται με φρεσκάδα διάφορες διεθνείς αναφορές...

Έξι χρόνια μετά την τελευταία τους παρουσία, οι Νορβηγοί επιστρέφουν με ραχοκοκκαλιά Celtic Frost, μυαλό και σκιά Voivod και πολλαπλές thrash ανταύγειες...

Η Αυστραλή τραγουδοποιός χάνει την ηχητική φρεσκάδα του πρώτου της άλμπουμ, στιχουργικά όμως παραμένει μία από τις πιο πολύτιμες φωνές της γενιάς της...

Ο πάλαι ποτέ ηγέτης των Supergrass εμπνέεται από τον Frank Ocean και το καλιφορνέζικο χασίσι, κάπου μας τα μπερδεύει, αλλά μπορεί να βρίσκεται και καθ' οδόν προς την αναγέννησή του...

Ακoύμε την πληρότητα της έμπνευσης ενός δημιουργού στο λάπτοπ ή στο κινητό; Κι αν ο ίδιος ο καλλιτέχνης μετατρέπει τον θόρυβο σε μουσική, γιατί να μας πειράζει λίγος ακόμα θόρυβος;

Έχει τα ευδιάκριτα πλην του το παρόν ντεμπούτο, ειδικά στον ερμηνευτικό τομέα, όμως παντρεύει τον ενθουσιασμό των παιδιών με παιξίματα που πολύ σπάνια βρίσκει κανείς σε ανάλογες εκδόσεις...

Παρά τις οικτρές κριτικές που πήρε και τα εμφανή προβλήματα τα οποία έχει στη ροή, η παρέα του Robb Flynn δεν βγαίνει χαμένη με τη φετινή αυτή δουλειά...

Ξεροί ρυθμοί, ρομαντική υπεροψία, η λαμαρίνα του πρώιμου γερμανικού industrial και εγχώριες μνήμες από Χωρίς Περιδέραιο και Cpt. Nefos εκτοξεύονται μαεστρικά στο ηλεκτρονικό darkwave περιβάλλον των δικών μας ημερών...

Στην πιο εσωστρεφή της προσπάθεια ως τώρα, η Αμερικανίδα τραγουδοποιός αντανακλά τα όσα βίωσε ζώντας ένα διάστημα στην Αθήνα, είτε πίνοντας μονάχη στο Galaxy, είτε χορεύοντας ανέμελη στη Rebound...

Η Αμερικανίδα τραγουδοποιός κάνει αρκετά πράγματα σωστά, εν τέλει όμως απλά διαφημίζει ήξεις αφήξεις τις ευαισθησίες της πάνω σε μια τραγουδοποιία υπέρ το δέον συνταγογραφημένη...

Μπορούν οι αριθμοί και οι εξισώσεις να αποκτήσουν συναισθηματική νοημοσύνη; Παίζοντας ροκ με ασυνήθιστα ρυθμικά μοτίβα, αυτοί οι Ελβετοί και ο υψηλός Αμερικανός προσκεκλημένος τους δίνουν μια απάντηση καταφατική...

Πάει να καβαλήσει ένα κομμάτι του mainstream έξω από τα νερά της, δεν της πάνε όμως τα τακούνια της Shania Twain και καταλήγει μια ζαχαρομπουμπού με μόνη έγνοια το να μην ξεβολευτεί...

Σκάει μέσα από μια ηχητική ομίχλη ζαλωμένη εργαστηριακά πειράματα ναογραφίας (λονδρέζικης, νεοϋορκέζικης ή και σουηδικής) για να παίξει τη δική του rock 'n' roll ζαριά –σταράτα και αντρίκια...