O Gaslamp Killer τυγχάνει μεγάλης αναγνώρισης στη χώρα μας και το μουσικό του στίγμα (σαν παραγωγού τουλάχιστον) θα το χαρακτήριζε τέλεια η έκφραση «ό,τι να ’ναι». Αν τον δεις strictly πιουριστικά και με σύνδρομα καχυποψίας δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας ταλαντούχος (serato) DJ, που το έψαξε και λίγο με τις παραγωγές –άντε παίζει και λίγο τύμπανα και αρέσκεται στο να μιξάρει Dr. Dre με dubstep και ψυχεδέλεια. Αν πάλι τον προσλάβεις στο ευρύτερο υποσύστημα της φάσης του Low End Theory και της κολλεγιάς του, τότε τα πράγματα δεν είναι όπως δείχνουν με την πρώτη ματιά. Σημαίνει τίποτα αυτό; Απολύτως όχι… Άμα στέκεσαι δίπλα στον Flying Lotus δεν είσαι κι απαραιτήτως κάποιος… Κι εδώ μιλάμε για τον πρώτο ολοκληρωμένο δίσκο του, για ντεμπούτο, όχι για καλομιξαρισμένα CD με παιγμένο μπάσο και dubstep (τα οποία ομολογουμένως σπέρνουν).
Το Breakthrough ξεφεύγει από τη ρυθμική βάση του bit και του μπάσου. Είναι οργανικό και με μια προσέγγιση σύνθεσης, αποδομώντας την ψυχοπαθολογία της δειγματοληψίας. Μαγκιά, αν αναλογιστείς ότι ο Gaslamp Killer δεν ακολουθεί την πεπατημένη –σε σχέση με προηγούμενες δουλειές του (σαν παραγωγός ή σαν mix DJ)– να σου πετάει δηλαδή μόνο υπερβολικές δόσεις μπάσου ή ψυχεδέλεια…
Παρ’ όλα αυτά, τα συνθετικά στοιχεία μιας περσόνας σαν του Gaslamp δηλώνουν όλα παρόντα στο Breakthrough: ψυχεδελικό ροκ, ψυχοτρόπες λούπες, φρικαρισμένο μπάσο, σκοτεινές μελωδίες, ένα (πανέξυπνο) skit με τη λέξη «Fuck» κι ένα αμιγώς hip hop beat όπως αυτό του “Νissim” (με το εξαιρετικό ζωντανό παίξιμο ταμπουρά από τον Amir Yaghmai). Το άλμπουμ αποδεικνύεται, εν ολίγοις, περισσότερο η ψυχολογική διαδικασία του να φας μια καρτέλα acid, παρά το βίαιο και χαώδες «σκάσιμο» της λυσεργίδης στο κεντρικό σου νευρικό σύστημα.
Είναι αρκετά όλα αυτά, όμως, για τον πρώτο δίσκο του Gaslamp Killer; Ναι, αν αναλογιστείς ότι δεν περίμενες κάτι διαφορετικό και ότι η μεστότητα του ήχου, σε ορισμένα σημεία, δείχνει και σημάδια ωρίμανσης. Μήπως όμως περίμενες κάτι καλύτερo; Για να πω τη μαύρη μου αλήθεια, δεν μπορώ να απαντήσω με απόλυτη σιγουριά σε αυτό το ερώτημα… Κι εκεί ακρβώς είναι που διστάζω να ψηλώσω τον πήχη της αισθητικής αποτίμησης του Breakthrough.
{youtube}2PCdGwViVMM{/youtube}
