O Matt Johnson πάντα απολάμβανε το κύρος και την αίγλη του σοβαρού μουσικού, στοχαστικού και εκφραστικού στην αφήγησή του, πιστού στα εύσημα του post punk έτσι όπως διαμορφώθηκαν στο indie Λονδίνο του τέλους των 70s. Το νέο πόνημά του τον βρίσκει σε ένα άχρονο limbo: μετεωρίζεται σε όλα όσα μετέτρεψαν τη φωνή της γενιάς του σε ένα καινούργιο μαζικό ρεύμα στα 80s. Η παρουσία του Warne Livesey στην συμπαραγωγή πιστοποιεί την αμπάριζα που παίρνει από τα χρόνια του Infected και του Mind Bomb. Και… αυτό είναι το πρόβλημα.
Στα 63 του ο Matt Johnson έχει εμπεδώσει όλες τις αναγκαιότητες για την διεκδίκηση της «εμψύχωσης», της «απόκτησης ψυχής» και οι αναφορές στα λόγια του είναι αρκούντως πλούσιες για να στηρίξουν την αξίωση του τίτλου του. Από τον William Blake ως το «δαχτυλίδι του P.O.T.U.S.» οι στίχοι του Matt Johnson εκπέμπουν μια σοφία και ένα βαθύ διανοητικό επίπεδο για το οποίο ο Johnson πάντα διακρινόταν μεταξύ των συνάδελφών του. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο ξεδιπλώνει αυτή τη διανοητική ανάπτυξη εμπεριέχει παλιά υλικά στη μουσική πλευρά. Οι μελωδίες του είναι το πολύ μέσης ρυθμικής ταχύτητας, κυλάνε σε ένα αλά Cohen στοχαστικό πλαίσιο, ακούγονται στρογγυλοποιημένες και ήπιων διαθέσεων που τελικά συγκλίνουν σε ένα πρόσημο ουδέτερο. Κανένα από τα τραγούδια εδώ, δεν μπορούν να συγκινήσουν. Δεν κινητοποιούν χορδές. Δεν έχουν σημεία αιχμής.
Και αυτό είναι ένα μείζον ζήτημα για το album: Πόσο να αντέξεις μια επίπεδη ηχητική νηνεμία για χάρη μιας πνευματικής ανάτασης; Πόσο να λαχταρίσεις ένα δίσκο που δεν σου παρέχει κανένα «αγκιστράκι» παρά μόνο μια λογιότατη αφήγηση; Τα περισσότερα τραγούδια δεν οδηγούν πουθενά, απλά κελαρύζουν τις ενδιαφέρουσες ιδέες του Matt Johnson. Για παράδειγμα, το “Linoleum Smooth To Stockingred Foot” έχει μια υπόγεια, σχεδόν απειλητική αίσθηση η οποία σβήνει μουσικά χωρίς καν να αποκαλυφθεί ούτε η απειλή ούτε η κατάληξη. Δεν θες να ακούγεται βαρετός ο Matt αλλά φευ! Στο “I Hope You Remember (The Things I Can't Forget)” επιπλέον ακούγεται και ανυπόφορα ξενέρωτος.
Δυστυχώς ασήμαντο και ξεδοντιασμένο και το υλικό και η ατμόσφαιρα και η διάθεσή του.
