Κάτι σαν hip hop καλλιτέχνης, κάτι σαν πανκ αλλά με ρίμες και ηλεκτρονικά breaks. Πανκ με c που σημαίνει Plebs: United Nations of Creativity και ταιριάζει άψογα με το εύρημα του ονόματος του καλλιτέχνη, που δανείζεται μια σελίδα λατινικών και τη σημειολογία της της φωνής του λαού για τη δικιά του φωνή που τον τελευταίο καιρό προσπαθεί με σκοτεινό χιούμορ και κοφτερές εικόνες και λέξεις καλά καμουφλαρισμένες στην χαλαρότητα ενός καλλιτεχνικού χαβαλέ να ζωγραφίσει τη σύγχρονη Αθήνα που ο λαός αυτής της σκηνής (και όχι μόνο) γνωρίζει πολύ καλά.
Αυτός ο ιδιότυπος, ετερόκλητος λαός που κρεμιέται σε χειρολαβές με Στέρεο Νόβα και ραπ στα ακουστικά γέμισε το βράδυ της Παρασκευής το Red Jasper για την παρουσίαση του P:U.N.C., νέου δίσκου του VoxPopuli για να αναταμειφθεί με μία μοναδική, χειροποίητη υπόγεια γιορτή φτιαγμένη από και για ένα αντιπροσωπευτικό κομμάτι της αθηναϊκής underground πραγματικότητας, αυτής που βράζει, ζυμώνεται και αναπνέει κάτω από τους συχνά άστοχους χαρακτηρισμούς περί «φασεϊσμού» και δεν ψαρώνει αν κάποιο παράγωγό της καταφέρει, πιθανότατα άθελά του, να φλερτάρει με τα mainstream όρια.
Από την επιλογή του χώρου μέχρι τα guests features (δηλαδή σύσσωμες τις συνεργασίες του δίσκου) και το after DJ set του METAMAN (o οποίος πριν μερικές ημέρες έριξε τον δικό του οβολό στο ταμείο της τάσης που θέλει τις παρουσιάσεις δίσκων αυτής της κοινής περιοχής κουλτούρας να αποκτούν τον χαρακτήρα και το ενδιαφέρον που τους αρμόζει) η βραδιά είχε εκείνο το άψογο DIY curation που δεν κλοτσάει πουθενά, δίνει ανάσα εκεί που λείπει οξυγόνο και ανοίγει μια πόρτα στις underground φάσεις που θέλουμε και χρειαζόμαστε.
Οι S.W.I.M., η EXPE, και ο Infinik, ήταν όλοι εκεί για να βοηθήσουν τον VoxPopuli να παρουσιάσουν αυτό το καυστικό soundtrack του P:U.N.C. για μια Αθήνα που απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την πόλη στην οποία μεγαλώσαμε, αναλωμένη στην αύξηση του τζίρου του gentrification, μωλωπισμένη από την αστυνομική βία, σε διαρκή σύγχυση από τα συλλογικά breakdowns των πολιτών της. Όλοι σε κύκλο, χωρίς σκηνή και πλατεία, όλοι ένα, καλλιτέχνες και κοινό ένα, περιστοιχίζουν ο ένας τον άλλον, δίνουν και παίρνουν, σε έναν κύκλο αθηναϊκής ρίμας και κοινών παρονομαστών που απογειώνεται στο Hip Hop Cypher που στήνουν οι Infinik, Sexpyr, 2Δέλτα και Ravita Brando (Pit & Ms.Morris) παρασύροντας τους πάντες στην επήρεια του οργιαστικού τζαμαρίσματός τους και τιμώντας στο απόλυτο την παράδοση της κολλεκτίβας των Radical Breaks.
Αντίθετα από ό, τι ισχυρίστηκαν ο VoxPopuli και η Μαριλένα Ορφανού των S.W.I.M. συνομιλώντας στο ντουέτο τους, αυτό που ψάχναμε βρισκόταν ακριβώς εκεί, στη (μη) σκηνή του Red Jasper. Ειρωνική εκδίκηση στις μαλθακές παγίδες της ποίησης, αγκαλιά στον πυρήνα της μέσα από ένα Citroen Saxo, πειραματισμοί, ζυμώσεις, νέες ενδιαφέρουσες ρίμες, υπόγεια με θέα.Αυτές τις underground φάσεις θέλουμε, τις φάσεις που φέρνουν τούμπα την Αθήνακαι αποσυνδέουν τη φράση «Κάποιους τους Πονάει» από τη στιγμή που σκάνε οι Vegas στα ηχεία του επόμενου πάρτι με «ελληνικά» ταυτίζοντάς την με την ανάμνηση αυτού του release πάρτι που μας κάνει να φαντασιωνόμαστε το επόμενο.
