Είναι πλέον της μόδας. Όλο και περισσότεροι πρωτότυποι τρόποι προώθησης/διάθεσης καινούργιων δίσκων διαμέσου του διαδικτύου, από όλο και αυξανόμενο αριθμό καλλιτεχνών. Είτε λέγονται Radiohead, είτε Kaiser Chiefs, είτε Weeknd, είτε Smashing Pumpkins (πρωτοπόροι στο «άθλημα» με τη δωρεάν διάθεση του Machina 2 πίσω στο 2000), σχεδόν όλοι στόχευσαν στο να δημιουργήσουν ντόρο γύρω από τη νέα τους δουλειά, στο πλαίσιο ενός απολύτως κορεσμένου μουσικού κόσμου. Με σκοπό να ξεχωρίσουν από τον σωρό και είτε να πρωτοσυστηθούν στο μουσικό κοινό είτε να επανεκκινήσουν με ενδιαφέροντα τρόπο την καριέρα τους.
Από την πλευρά τους, οι Kaiser Chiefs διάλεξαν να διαθέσουν είκοσι(!) καινούργια τραγούδια μέσω του επίσημου ιστοτόπου τους, από τα οποία οι φίλοι τους είχαν την ευχέρεια δημιουργίας προσωπικών mixtapes, μέσω της επιλογής δέκα εξ’ αυτών για το αντίτιμο των 7,5 λιρών. Mixtapes τα οποία θα τους απέφεραν μία λίρα για κάθε μεταπώληση σε κάποιον άλλο μουσικόφιλο. Οι οπαδοί λοιπόν σε θέση διανομέα! Καθόλου άσχημη σαν ιδέα η παραπάνω (εκτός της «λεπτομέρειας» πως για να αποκτήσει κανείς και τα είκοσι τραγούδια θα έπρεπε να τα σκάσει εις διπλούν...). Με το πέρας όμως της διαδικασίας, η μπάντα ακολούθησε την πεπατημένη καταλήγοντας σε μια πιο περιορισμένη επιλογή συνθέσεων για την επίσημη έκδοση του άλμπουμ σε CD. Οπότε, το όποιο συννεφάκι πρωτοτυπίας διαλύθηκε ησύχως κι ένα ακόμα μαρκετινίστικο τρικ πήρε τη θέση του.
Το Μέλλον φαντάζει λοιπόν Μεσαιωνικό για τους Kaiser Chiefs στα 2011 και ποιος να βρεθεί να τους αδικήσει για την εύστοχη, μαυροχιουμοριστικής διάθεσης, παρατήρησή τους; Ειδικά όταν στην ημεδαπή ο νέος αυτός μεσαίωνας αποτελεί ήδη μια δυσάρεστη πραγματικότητα; Στο τέταρτο βήμα τους οι συμπαθείς στον γράφοντα Βρετανοί –ειδικά μετά από εκείνο το δυνατό live στα εγκαίνια του ελληνικού MTV στο Καλλιμάρμαρο– επιχειρούν να επανέλθουν στο προσκήνιο όντας λιγότερο ραδιοφωνικοί από ποτέ, όπως όμως και λιγότερο επίκαιροι, θα προσθέσω. Οι “Employment” εποχές φαντάζουν πλέον μακρινές, όπως κι ο καιρός όταν ποπ άσματα του στυλ “Ruby” διεκδικούσαν άφθονο airplay στους mainstream ροκ σταθμούς.
Σαν υποθετικά ευέλικτο πρότζεκτ της τάξεως των είκοσι τεμαχίων, το Future Is Medieval των Kaiser Chiefs σκοντάφτει πάνω στην ελλιπή ποιοτική ισορροπία που το χαρακτηρίζει. Με τα περισσότερα τραγούδια να μην τηρούν το ελάχιστο προαπαιτούμενο διαφοροποιητικό στίγμα (το οποίο θα τα έκανε άξια κυκλοφορίας) και με την υφολογική τους συγγένεια να χαρακτηρίζεται ως «πρώτου βαθμού», η μπάντα δεν πείθει πως είχε τη διάθεση να κινηθεί δημιουργικά. Ακόμα και το καθυστερημένο στη γραμμή παραγωγής (διαθέσιμο αποκλειστικά στη CD κυκλοφορία) “Kinda Girl You Are” ακούγεται γενικοφανές, παρά το ανεβασμένο τέμπο του.
Και μπορεί το αγχωτικό κεντρικό θέμα του “Little Shocks” να θέτει τον ακροατή σε εγρήγορση, μπορεί τα επίμονα πλήκτρα του “Out Of Focus” να αγκιστρώνουν τα προσκείμενα στην synth-pop αυτιά ή το “Child Of The Jago” να προσφέρει εύστοχο, αστικής φύσεως, κοινωνικό σχόλιο, δεν είναι ωστόσο αρκετά για να σώσουν το σύνολο. Ιδιαίτερα όταν η επίσημη έκδοση δεν βρήκε χώρο για τα “Back In December”, “Can't Mind My Own Business” και “Problem Solved”. Απερίσκεπτα και δίχως προφανή λόγο κατά τη γνώμη μου, για χάρη πολύ πιο αδύναμου υλικού. Με τον αποκλεισμό τους ο δίσκος στερείται μερικές πολυπόθητες ανάσες...
Στοίχημα χαμένο λοιπόν το The Future Is Medieval, τόσο λόγω της χαμηλής απόδοσης των Βρετανών όσο και λόγω της κακοδιαχείρισης του (μέτριου) αποτελέσματος: την όλη ποσοτική γενναιοδωρία υποσκάπτει η έλλειψη δημιουργικού οίστρου και οι ακόμα χειρότερες τελικές επιλογές. Το μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε από τους Kaiser Chiefs μελλοντικά είναι περισσότερο καθαρό μυαλό και προτεραιότητα στην ποιότητα έναντι της ποσότητας.
