Πόσες φορές σας έχει συμβεί να έχετε δει ένα εξώφυλλο χιλιάδες φορές και να μην θυμάστε αν έχετε ακούσει την μουσική που κρύβει ο συγκεκριμένος δίσκος; Πόσες φορές σας έχει συμβεί να έχετε περάσει φανταστικά στην ακρόαση ενός δίσκου και μετά να μην θυμάστε το παραμικρό για το περιεχόμενο του; Ας μην κρυβόμαστε, αυτά είναι πράγματα που αρκετές φορές θα συμβούν στην ζωή ενός μουσικόφιλου, ιδίως αν είναι από αυτούς που αρέσκονται να καταναλώνουν όλα τα μουσικά υποείδη. Τώρα, πως θα αισθανθείς αν ένας δίσκος συγκεντρώνει με περίσσια μαεστρία πολλές από αυτές τις κατηγορίες μουσικής; Καλά καταλάβατε, στο μυαλό μου κατοικεί ένα τέρας που όσο του φορτώνω μουσική, από κεί που την κατάπινε και με άφηνε να αναρωτιέμαι πώς το κάνει, τώρα δείχνει πως έχει αρχίσει να κουράζεται με αποτέλεσμα να αφήνει ψίχουλα από εδώ και από κει. Κάτι που μόνο σύγχυση προκαλεί και ανακατωσούρα. Απόδειξη το πώς αισθάνομαι μπροστά σε καρυάτιδες της παγκόσμιας μουσικής όπως το τεράστιο TNT των Tortoise.
Με αφήνετε να βάλω και κάτι άλλο στην εξίσωση τώρα; Πόσες φορές έχετε μείνει παγωτό στην ακρόαση ενός δίσκου που αγαπάτε και ακούτε επί σειρα ετών όταν συνειδητοποιήσετε πως είναι κάτι πολύ παραπάνω από αυτό που νομίζατε; Η αλήθεια είναι ότι το 1998 ήταν κάπως δύσκολο για τους πιο πολλούς από εμάς που μαζευουμε μουσική, να συλλάβουμε το τι συνέβη με τους Tortoise και να χωνέψουμε ότι δεν ήταν απλά ένας hipster δίσκος μπροστα από την εποχή του αλλά μια μουσική βίβλος που θα ανακαλύπτοταν χρόνο με τον χρόνο και θα αποδείκνυε την μουσική του αξία. Παιδιά μιλάμε για το 1998, για όνομα του Θεού. Και αν είχες στο μυαλό σου πως το TNT ήταν ένας Post Rock ή Indie Electronica δίσκος, έκανες μεγάλο λάθος και δεν πειράζει βασικά γιατί είναι και New Age και Jazz και χίλια δυό ακόμα πράγματα θα ήθελα να σε πληροφορήσω. Α, είναι και Bossa Nova. Και σαφώς αφού έχεις καταναλώσει καντάρια μουσικής, θα σου είναι πιο εύκολο να αφομοιώσεις τι τελικά είναι το TNT. Πολύ χαίρομαι που αξιώθηκα να το ξαναπιάσω από την δισκοθήκη μου να το ακούσω μετά από 10 χρόνια που καθόταν εκεί. Έπαθα Stereolab και Broadcast πάλι ένα πράμα.
Για τα πρακτικά θα πετάξω μερικά έτσι σκόρπια. «Abstract μπασογραμμές, ηλεκτρονικά Fusion patterns, Kraut τύμπανα, αυτοσχεδιαστική Jazz προσέγγιση, Soundtrack αισθητική, Post Rock μελαγχολικά κιθαριστικά σούρτα φέρτα και φλερτ με το ασυμάζευτο της open minded μουσικής παλέτας». Σύνθια, τύμπανα, μεταλλόφωνο, κιθάρα, μπάσο, ακορντεόν, τσέλο, τρομπόνι, βιολί και όλα αυτά όχι όπως τα φαντάζεστε να ακούγονται ενώ τα διαβάζετε. Από το ομώνυμο εναρκτήριο ως και το τελευταίο και τα δώδεκα tracks ένα ταξίδι που όμοιο του δεν υπάρχει. Αν λοιπόν δεν έχεις ακούσει ποτέ το ΤΝΤ, είσαι τυχερός που το θυμήθηκα και το ξαναέβαλα στο πικάπ μετά από τόσα χρόνια και το ακούω καπάκια δύο εβδομάδες τώρα χωρίς σταματημό. Έτσι και το έγραψα στο Diggin με απαράμιλλη χαρά όπως καταλαβαίνεις. Ευκαιρία τώρα που ο Jeff Parker κάνει αρκετές βόλτες στην International Anthem με προσωπικές κυκλοφορίες και ετοιμάζει την επιστροφή του θηρίου στο εξαιρετικό label από το Detroit μετά από το πρώτο τους single με τίτλο "Oganesson".
Τι γραφόταν το 1998 ρε μάγκες! Σοβαρά Τώρα.
