Οι Nightrage, με ηγέτη τον Μάριο Ηλιόπουλο, κουβαλούν μια μακρά και στιβαρή πορεία στο μελωδικό death metal, παίζοντας το πρώτο καταγεγραμμένο ελληνόψυχο Swe-death. Από την άλλη, οι Full House Brew Crew, με μπροστάρη τον Βαγγέλη Καρζή (Wolfheart, Ex-Rotting Christ) αντιπροσωπεύουν τη νέα γενιά του ελληνικού μοντέρνου groove/heavy metal. Μαζί τους στην Αθήνα θα εμφανιστούν οι Grim Love και οι Oathswan οι οποίοι θα δώσουν άλλη μια πινελιά μοντέρνου μέταλ και στη Θεσσαλονίκη οι αγαπημένοι grooveάτοι Psyanide.
1. Bury Me
Ένα underrated διαμαντάκι μέσα από το Me Against You. Riffάρα από το πρώτο δευτερόλεπτο, tough guy attitude χωρίς ίχνος από σαλτιμπαγκισμούς, bro-metalιές και φανφάρες καθώς οι κιθάρες είναι στο προσκήνιο και κουβαλούν τη φάση. Αν οι Godsmack έκαναν powerlifting (ή και strongman αν προτιμάει ο Βαγγέλης κάθε σηκωματική είναι σεβαστή) και τρέφονται με κότα-ρύζι και ενέσεις αδρεναλίνης.
2. When Violence Meets The Act
Καλά τα λόγια, αλλά ακόμα καλύτερο είναι όταν γίνονται και πράξεις. Το βαρύτερο τους κομμάτι με ένα breakdown που σε πετάει αυτόματα μέσα στο πιτ. Γιατί η τέχνη πολλές φορές ενέχει βία, και όταν στρέφεται στη σωστή κατεύθυνση, η ίδια η βία ενέχει τέχνη (ξεσκαρτάρισμα ισαποστάκηδων alert).
3. Rise of The Underdogs
Το ομώνυμο του νέο τους δίσκου, τον οποίο και θα βρείτε να κοσμεί τη λίστα με τα αγαπημένα μας ελληνικά μέταλ άλμπουμ του 2024. Αρκετά πιο μελωδικό και sing-along-able, με ένα θεϊκό intro lead και τρομερό βασικό riff. 'Ο,τι πρέπει για να δώσει μερικές ανάσες ανάμεσα στο αναπόφευκτο φαποκλοτσομπουνίδι.
4. Leaving Home
Το αγαπημένο μου από τον τελευταίο δίσκο. Catchy όσο δεν πάει, απευθείας βγαλμένο από παιχνίδι τύπου SmackDown VS RAW 2007. Το καλύτερο δυνατό κλείσιμο δίσκου που θα μπορούσα να ζητήσω. Μοντέρνο μέταλ παιγμένο σωστά κυρίες και κύριοι.
5. The Tremor
Όταν το εναρκτήριο τραγούδι από τον πρώτο σου δίσκο είναι έτσι τότε καταλαβαίνεις για τι μπαντάρα έχουμε να κάνουμε. Ο δίσκος που εδραίωσε τον Μάριο Ηλιόπουλο ως μια από τις μεγαλύτερες ριφφομηχανές της χώρας και το πρώτο βήμα για να λάβει την σκυτάλη της δεκαετίας του 2000. Με διαφορά το καλύτερο breakdown της μπάντας, και συνολικά το πιο συναυλιακό τους τραγούδι. Όλοι ξέρουν πως τραγούδι με ugh πριν από το breakdown > τραγούδι χωρίς ugh πριν από το breakdown.
6. Frozen
Αν και κανένας δεν αμφισβητεί την ύψιστη Σουηδίλα των Nightrage, εδώ έχουμε ένα κομμάτι που κοιτάει προς Αμερική μεριά. Άλλωστε τα τρία τέταρτα του Αμερικανικού metalcore πάτησαν πάνω στους At The Gates. O Tompa τραγουδούσε εδώ, οπότε είναι λογικό να γίνουν τέτοιοι συνειρμοί. Αυτό το αλισβερίσι είναι το πιο υγιές πράγμα που συμβαίνει διαχρονικά και κρατά το metal ζωντανό.
7. Poems
Επειδή θέλω να ξαναγίνω 15 χρονών και να τραγουδήσω δυνατά τη ρεφρενάρα.
So alone with my thoughts
Consumed by the flesh of the mind
So alone with my thoughts
Poems doomed to oblivion
Επιτρέψτε μου να το ζήσω όπως θέλω.
8. Spiral
Γιατί πολύ απλά έπεσα πάνω σε μια πρόσφατη ζωντανή του εκτέλεση, και όχι απλά το κομμάτι σκοτώνει, (αυτό το ξέραμε και πριν) αλλά το παίζουν αδιανόητα καλά με το τωρινό line-up.
9. From Ashes To Stone
Το 2017 που κυκλοφόρησε το Venomous, έκανε πάταγο και έγινε αμέσως ένας από τους πιο πετυχημένους δίσκους της μπάντας. Ακούγεται σαν τις ένδοξες στιγμές των Soilwork και το From Ashes To Stone είναι ίσως το καλύτερο κομμάτι του δίσκου. Chugs και μελωδίες ολούθε. Λατρεύω το ότι το βασικό lead/riff επανέρχεται σαν χαλί για το ρεφραίν και είμαι σίγουρος πως ζωντανά θα απογειωθεί.
10. Euphoria Within Chaos
Το εναρκτήριο κομμάτι του τελευταίου δίσκου με τίτλο Remains of a Dead World. Ένα καλό που έχει η συνεχής εναλλαγή μελών είναι το ότι η μπάντα φαίνεται να βρίσκεται συνεχώς σε peak φόρμα και να προσθέτει νέα στοιχεία. Φανταστικό βασικό riff και ακραία κολλητικό ρεφραίν. Το ακουστικό part σε συνδιασμό με την εκτόνωση που φέρνει είναι από τις αγαπημένες μου στιγμές στη δισκογραφία τους. Κάπου είδα πως ανοίγουν αυτόν τον κύκλο συναυλιών με δαύτο. Ελπίζω να γίνει το ίδιο και εδώ.
10 +1. Perservere Through Adversity
Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω και να το γράφω αλλά επανάληψη μήτηρ μαθήσεως, δεν πειράζει. Ο Μάριος Ηλιόπουλος είναι ο καλύτερος ρεφραινοπαραγωγός της χώρας. There, I said it. Ο μόνος λόγος που δεν μπήκε ο δίσκος στη λίστα με τα αγαπημένα μας ελληνικά άλμπουμ ήταν γιατί βάλαμε την παραδοχή πως οι Nightrage είναι international act, ακόμα και αν η κινητήριος δύναμη της μπάντας είναι τεμέτερον. To καλύτερο κομμάτι του δίσκου με ένα βασικό riff βγαλμένο από τα πιο γλυκά όνειρα του Jesper Strömblad.
10 +2;;;. Images Of Our Extinction
Επειδή ένα bonus είναι λίγο πολύ λίγο πολύ λίίίγο είπα να πετάξω ένα shot in the dark. Άκουσα ξανά αυτήν την κομματάρα ζωντανά από τους Morra στην Ξάνθη και η πρώτη μου σκέψη ήταν το πως θα ακουγόταν αν παιζόταν από τον δημιουργό του εν έτει 2025. Έρχομαι λοιπόν εδώ και κάνω δημόσια παράκληση να επαναφερθεί στη σκηνή αυτό το έπος, από την πρώτη μπάντα του Μάριου. Οι Exhumation κουβαλούν βαριά ιστορία για τον ακραίο ήχο του τόπου και κάθε tribute είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτο.
