Ομολογώ ότι πήρα στα χέρια μου το Volatile Times των IAMX με αρκετή καχυποψία, καθώς η προηγούμενη δουλειά τους χαρακτηριζόταν από προχειρότητα: αν και διέθετε καλά σημεία, στα μάτια μου κάτι τέτοιο ήταν αρκετό για να αρχίσει να καταποντίζεται το είδωλο Chris Corner. Μια επταετία από το υπέροχο ντεμπούτο Kiss And Swallow και από το εξίσου απογειωτικό Τhe Alternative, η αλλαγή πλεύσης έμοιαζε αναπόφευκτη για έναν δημιουργό που είχε αρχίσει να επαναλαμβάνει τον εαυτό του. Ευτυχώς, διαψεύστηκα με το Volatile Times –και μάλιστα οικτρά! Μετά από πολλές ακροάσεις, το λιγότερο που μπορώ να πω είναι ότι υπερκάλυψε όλα τα πιθανά κενά και τις ελλείψεις του προηγούμενου άλμπουμ, προσθέτοντας βάθος και νόημα σε μια σειρά από ιδιοφυείς μουσικές στιγμές.
Τα νέα κομμάτια κινούνται στο γνώριμο και ιδιότυπο ηλεκτρονικό glam noir των ΙΑΜΧ, μόνο που τώρα το σύνολο ακούγεται πιο ώριμο και πιο σκοτεινό. Σ’ αυτό βοηθάει το γεγονός ότι ο Corner «ψάχνεται» ακόμη περισσότερο: επιλέγει ιδιαίτερους ήχους στα πλήκτρα, οι οποίοι δένουν τα κομμάτια συνθετικά και προσφέρουν διαφορετική ατμόσφαιρα κάθε φορά. Μια τέτοια ηχητική πολυχρωμία έχει ως αποτέλεσμα συναισθηματικές διακυμάνσεις και μουσικές παρεκτροπές, που κάνουν το άκουσμα απολαυστική εμπειρία. Καταρχάς, παρατηρούμε ότι το «ξερό» (χαρακτηριστικό πλέον) drum machine των IAMX παραμένει και σ’ αυτή τους τη δουλειά η ραχοκοκαλιά των ενορχηστρώσεων. Όμως ο Corner –για πρώτη φορά– χρησιμοποιεί φυσικά όργανα (ή τουλάχιστον προσομοιώσεις φυσικών οργάνων) όπως το μαντολίνο, τα οποία αφομοιώνονται ιδανικά με τα ηλεκτρονικά.
Το πρώτο τραγούδι “I Salute You Christopher” είναι ένας αργός μονόλογος χωρίς τύμπανα, που ηχεί θλιμμένος και τραγικός –με τη λυρικότητα της φωνής του Corner να απορροφά και τον πιο αδιάφορο ακροατή. Oι ερμηνείες είναι αληθινές και γεμάτες ενέργεια καθ’ όλη τη διάρκεια του δίσκου: η φωνή του ανακατεύει τη λυρικότητα με τον κυνισμό και την εύθραυστη ευαισθησία με την επιθετικότητα. Προετοιμαζόμαστε έτσι για το δεύτερο κομμάτι, το ιλιγγιώδες “Μusic People”, και για το εξίσου δυνατό “Volatile Times”, όπου οι στίχοι αξίζουν μιας δεύτερης προσοχής για το περιεχόμενό τους. Πολύ έντονη στιγμή είναι και το “Fire And Whispers” –με μια από τις πιο κολλητικές μελωδίες εδώ– αποτελώντας, μαζί με το single “Ghosts Of Utopia” τις πιο «εμπορικές» στιγμές του Volatile Times. Τι να πούμε επίσης για το θεατρινίστικο “Βernadette“, ένα βαλς εμπλουτισμένο με theremin, το οποίο το στοιχειώνει, συμπορευόμενο παρανοϊκά με τα βιολιά; Τα υπόλοιπα τραγούδια κινούνται στο ίδιο υψηλό επίπεδο, αν και κάποια ίσως θα τα προτιμούσα μεγαλύτερα σε διάρκεια –όπως το “Dance With Me”, που φαίνεται να κόβεται λίγο απότομα.
Με το Volatile Times, οι ΙΑΜΧ πηγαίνουν ένα βήμα πιο πέρα, ανοίγοντας υποδειγματικά μονοπάτια στην alternative ηλεκτρονική σκηνή. Αν ως τώρα έδειχναν ότι μέχρι ένα σημείο είχαν αρχίσει να επαναλαμβάνονται, εδώ κάνουν ένα ξεκάθαρο βήμα μπροστά, με την ποιοτική διαφορά να είναι εμφανής στις συνθέσεις και στην παραγωγή. Αποδεικνύεται δε ότι ο ένας και μοναδικός εγκέφαλος του γκρουπ δεν είναι μόνο μουσικός, αλλά και συνθέτης και ποιητής βαρύτητας. Μια συνεχής εσωτερική πάλη ανάμεσα στο σκοτάδι και στο φως, στη μνήμη και στην απώλεια, αναδεικνύονται ως κεντρικά σημεία των στίχων. Και, μαζί με τον δυναμισμό της μουσικής και των ερμηνειών, χτίζουν έναν από τους μέχρι τώρα καλύτερους δίσκους του 2011 (θα έπαιρνε 7,5 αν βάζαμε μισά).
