Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου φαίνεται στο πώς διαχειρίζεται τη χαρά και τη λύπη. Αυτό ισχύει για πολύ κόσμο, αλλά όχι και για τους δηλωμένους μεταλλάδες. Σε αυτή την περίπτωση ο ακροατής του είδους –είτε βρίσκεται στα σύννεφα, είτε στα τάρταρα– θα το διαχειριστεί με τέρμα το volume κι ένα καλό εκτονωτικό, τραγούδι. Το οποίο συχνά παίζει στην επανάληψη, σε βαθμό κορεσμού.
Σε αυτούς λοιπόν τους περίεργους καιρούς που ζούμε, τέτοιες αναμνήσεις μού ξυπνάει η συλλογή των Savatage Still The Orchestra Plays: Greatest Hits Vol. 1 & 2, η οποία περιλαμβάνει ένα διπλό CD με 20 remastered τραγούδια απ’ όλη σχεδόν την πορεία της μπάντας, μαζί με τρεις ακυκλοφόρητες ακουστικές εκτελέσεις τις οποίες ηχογράφησε ο Jon Oliva το 2009 (“Anymore”, “Not What You See”, “Out On The Streets”). Οι αφοσιωμένοι πάντως fans καλά θα κάνουν να αναζητήσουν τη limited edition, όπου περιλαμβάνεται επιπλέον κι ένα DVD, με ολόκληρο το σόου των Savatage από το Kawasaki της Ιαπωνίας τον Νοέμβριο του 1994, που ως τώρα ήταν διαθέσιμο κουτσουρεμένο και σε CD μόνο (το Japan Live ’94). Η μπάντα μπορεί να βρίσκεται στο ψυγείο από τις αρχές της περασμένης δεκαετίας –με τελευταίο άλμπουμ το Poets And Madmen του 2001– αλλά οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ετοιμάζονται για επανεκδόσεις όλων τους των άλμπουμ, με bonus υλικό και μερικές πιο φρέσκιες ηχογραφήσεις. Ο κύκλος αυτός ξεκινάει λοιπόν για τους Αμερικανούς με την κυκλοφορία του εν λόγω best of, που μας θυμίζει ξανά επιτυχημένα τραγούδια όπως τα “Power Of The Night”, “Hall Of The Mountain King”, “Gutter Ballet”, “Edge Of Thorns”, “Handful Of Rain”, “Chance”, “Legions”, “The Wake Of Magellan” και βέβαια το “When The Crowds Are Gone”. Σε γενικές γραμμές, όλα όσα καθόρισαν δηλαδή τον ήχο των Savatage, αν και πρέπει να σημειωθεί ότι λείπει εντελώς υλικό από τα δύο πρώτα τους άλμπουμ –με αποτέλεσμα να μην υπάρχει το “Sirens” στο track list.
Οι τρεις νέες ακουστικές συνθέσεις του Oliva, που κλείνουν το δεύτερο CD, ακολουθούν τον γνωστό δρόμο της μπαλάντας, αλλά όχι της κλασικής μεταλλικής κατεύθυνσης. Εδώ ο Jon Oliva, με λιτή ενορχήστρωση και υπέροχα γυμνά φωνητικά, βάζει στο προσκήνιο το πιάνο, μερικές δόσεις ακουστικής κιθάρας και μπόλικο μελόδραμα στην έκφραση για να φτιάξει μερικές σχεδόν συγκινητικές μελωδίες, τις οποίες, υπό άλλες συνθήκες, θα μπορούσε να τραγουδάει η Βαρβάρα Streisand –μετά βέβαια από λοβοτομή.Το Still The Orchestra Plays: Greatest Hits Vol. 1 & 2 των Savatage απευθύνεται κυρίως σε όσους διανύουν τώρα το 16ο έτος της ηλικίας τους και επιθυμούν να γνωρίσουν τη μπάντα, κι επίσης σε όσους έχουν: α) χάσει, δανείσει χωρίς επιστροφή, ξεχάσει πού έχουν βάλει τους δίσκους των Savatage και θέλουν να θυμηθούν τη soft-μεταλλική τους ηλικία, β) σε όλους όσους χρειάζονται μερικά ντεσιμπέλ παραπάνω για να εκτονωθούν.
