Αν και δίσκος που βγήκε την προηγούμενη χρονιά και μάλιστα συμπεριλήφθηκε σε λίστες γνωστών εντύπων του εξωτερικού, το ντεμπούτο άλμπουμ των Memory Tapes αποκτά επίσημη διανομή στη χώρα μας μόλις φέτος. Κάλλιο αργά παρά ποτέ πάντως, καθώς πρόκειται για δουλειά η οποία διαθέτει ορισμένα υπέροχα τραγούδια που, συγκυριακά, ταιριάζουν περισσότερο (ως ήχοι) με τους επερχόμενους καλοκαιρινούς μήνες, παρά με τον φθινοπωρινό καιρό της κανονικής κυκλοφορίας.
Οι Memory Tapes αποτελούν, στην ουσία, το προσωπικό σχήμα του Dayve Hawk και μουσικά κινούνται σε ένα τρίπολο: από τη μία έχουν εντρυφήσει στην pop μαεστρία των ισπανών Delorean• από την άλλη τους έλκει εξίσου η αίσθηση της χαρμολύπης που σου αφήνει στο στόμα η μουσική των Σουηδών Air France• στον τρίτο πόλο στέκεται η σκιά των τέκνων της Factory, των Durutti Column, η οποία μπορεί να γίνεται ορατή σε κάποια σημεία περισσότερο από άλλα, αλλά είναι σίγουρα παρούσα καθ’ όλη τη διάρκεια του δίσκου.
Οι Memory Tapes ξεκινούν το Seek Magic με το “Swimming Field”, τόσο ονειρικά πλασμένο, ώστε φέρνει κατά νου την τραγουδοποιία των Boards Of Canada των τελευταίων χρόνων με τις αιθέριες κιθάρες, τα φιλτραρισμένα φωνητικά και τα –επηρεασμένα από το IDM– beats του. Αμέσως μετά περνάμε στη ρυθμική μελαγχολία του “Bicycle”, το οποίο ξεκινάει σε χαλαρό κλίμα, με τα βαριεστημένα φωνητικά να οδηγούν τον δρόμο μόνο και μόνο για να καταλήξουν σε έναν γκρουβάτο ρυθμό, με μια απόκοσμη μελωδία στο παρασκήνιο, και με τα φωνητικά της χορωδίας να σε οδηγούν στις ταξιδιάρικες κιθάρες που τα ακολουθούν κατά πόδας. Λίγο παρακάτω, το “Pink Stones” σε βγάζει τελείως από το μέχρι στιγμής κλίμα, μπάζοντάς σε στα ambient ηχοτόπια των Global Communication, ενώ το αμέσως επόμενο “Stop Talking” θα μπορούσε άνετα να είναι το καινούργιο single των Hot Chip σε ένα παράλληλο σύμπαν –στα πρότυπα του Fringe για τους σειρόπληκτους. Το “Graphics” πάλι, εκεί που νομίζεις πως θα σε πάει στα ίδια μονοπάτια με το “Stop Talking”, σου γυρνάει τελείως την πλάτη κάπου στα μισά του δρόμου και σου πετάει στα μούτρα έναν big beat ρυθμό και ένα μπάσο το οποίο σου κλωτσάει τα ηχεία εκ των έσω. Σα να μην έφτανε δε η μέχρι στιγμής μουσική ποικιλία, έρχεται κατόπιν και το “Plain Material” με την υπέροχη indie pop αισθητική του, ενώ για το τέλος η πραγματικά μαγική στιγμή του “Run Out” μας παραδίδει ένα από τα ομορφότερα downtempo κομμάτια των τελευταίων ετών.
Είναι αλήθεια πως δεν μπορείς –ούτε εύκολα ούτε δύσκολα– να κατηγοριοποιήσεις τον ήχο των Memory Tapes. Σαφώς μπορείς να κάνεις απόπειρες βάζοντας ταμπέλες όπως indietronica, chillwave και διάφορα άλλα τέτοια χαριτωμένα, αλλά επί της ουσίας μπορείς μόνο να περιγράψεις την αίσθηση που αποκτάς καθώς ο κύριος Dayve Hawk επιλέγει να εκφραστεί μέσω διαφορετικών μουσικών ειδών και μέσων σε κάθε κομμάτι του Seek Magic. Ο προορισμός όμως παραμένει πάντα ίδιος: μια διαδρομή διαμέσου των αναμνήσεων του καθενός προς το κλείσιμο των ματιών και το ονειροπόλημα μελλοντικών στιγμών, βουτηγμένων στη μαγεία –και κατά βάθος στην ουτοπία. Μπορεί στην πραγματικότητα τέτοια μέρη να μην υπάρχουν παρά μόνο στη φαντασία του καθενός μας, πάντως με το Seek Magic των Memory Tapes μπορείς τουλάχιστον να τα φανταστείς ζωντανά μπροστά σου, έστω και για τα 40 λεπτά διάρκειας του άλμπουμ. Εξάλλου, τίποτα στη ζωή δεν είναι αιώνιο...
