H Berlinetta Εllen τυλίγει τον εξωγήινο ήχο της σε πολύτιμο Fabric...
Κάποτε η techno ήταν σκοτεινή, μηχανική και αιχμηρή. Τα bpm μαστίγωναν τον αέρα και ο χορός αποκτούσε παγανιστικές διαστάσεις. Κάνοντας τον minimal κύκλο της, το ιδίωμα αρχίζει και επιστρέφει στον παλιό, καλό εαυτό του.
Από το πρώτο κιόλας track της συλλογής της, η Ellen Allien δείχνει τις διαθέσεις της να πειράξει τον εγκέφαλο μας. Το κομμάτι του Schubert θυμίζει κλασικές συνθέσεις α λα Plastikman, ενώ το “Driven” της Estro, είναι απλά επικό, προορισμένο για το prime time ενός πάρτι. Η μελωδία του “Sound Stealer” από Μelody Boy 2000 μπορεί να βγάλει την κόλαση από μέσα σου, ενώ αμέσως μετά το “It Is Now Either” του Φινλανδού Artificial Latvamäki, πλημμυρίζει με όλο το φως του μεσογειακού καλοκαιριού.
Όταν μετά το υποχθόνια αφαιρετικό “Aaltovaihe” μπαίνει το “Harrowdown Hill” του Τhom Yorke, είσαι έτοιμος να γονατίσεις μπροστά στην Queen of the decks Ellen, γιατί απλά αποδεικνύει ότι έχει αντιληφθεί πολλά περισσότερα πράγματα για τη σύνδεση των μουσικών δομικών λίθων από ότι αρκετοί compilers.
Η συλλογή κλείνει με τον στενό συνεργάτη της Apparat, ο οποίος μας προσφέρει τον πιο πολύχρωμο και συναισθηματικό αποχαιρετισμό του.
