Η Οσία Νόρα η Gramm-οφάγος φορτώνει σε ένα αμάξι τέσσερις νοματαίους και γυρνάει τον αμερικανικό Νότο. Ακόμη ένα άλμπουμ-φιγούρα για τις φωνητικές χορδές της Νόρα Τζόουνς, πάνω στις οποίες βασίζει το χαλαρό concept του φερώνυμου άλμπουμ των ‘’Μικροτσούτσουνων’’.
Κι αν το όνομα της μπάντας σας προκαλεί το γέλωτα, το περιεχόμενο του άλμπουμ θα σας προκαλέσει θυμηδία: βασισμένο στην ιδέα του αυτοσχεδιασμού και του ηχογραφούμε-με-το-πρώτο-take, χώνει στο καζάνι του ροκαμπιλιές του Fred Rose ("Roly Poly"), κάντρι έπη του Kris Kristofferson ("Best of All Possible Worlds") και μπαλάντες του Willie Nelson ("Gotta Get Drunk") με μια αχ-καλέ-τι-ωραία-που-περνάμε μενεγακική διάθεση και έναν άκρως Lyle Lovett-ικό uncool αέρα (από πλευράς του συναδέλφου της στα φωνητικά Richard Julian). Το πείραμα πέτυχε 37 χρόνια πριν μια φορά με τους Band.
Αλλά όλα γίνονται άπαξ.
