Δεκαπέντε χρόνια μετά το θάνατο του Serge Gainsbourg, ενός από τους επιδραστικότερους μουσικούς του κόσμου, από την κλασσική τραγουδοποιία μέχρι τη σύγχρονη ηλετρονική μουσική, ανοίγει η βίβλος της μελωδίας σε ένα tribute cd.
Ο Γάλλος τροβαδούρος (αν και φτωχός γι’ αυτόν ο τίτλος) διασκευάζεται σε αγγλική εκδοχή, από δεκατέσσερις εκ διαμέτρου διαφορετικούς καλλιτέχνες και μπάντες. Δίχως τα τραγούδια να χάνουν την αναγνωρίσιμη ταυτότητα τους, αποδεικνύουν τη διαχρονική δυναμική τους και την ιδιοφυή ευελιξία τους.
Από τους Franz Ferdinand με την Jane Birkin (που υπήρξε και σύζυγος του Gainsbourg) να καθοδηγεί το “A song for Sorry angel” και τους The Rakes στο “Just a man with a job” μέχρι την Marriane Faithfull με τους Sly and Robbie στο “Lola R. for ever”. Ο Jarvis-Pulp-Cocker τραγουδάει το “I just came to tell you that I’m going” πάνω στη μουσική που μιξάρει ο Kid Loco. Ο Μάρτης δε λείπει από τη Σαρακοστή κι έτσι ο Micheal Stipe εμφανίζεται στο “L’ Hotel” με τον James Iha (τέως Smashing Pumpkins) στην παραγωγή, τις κιθάρες και τα synths.
Η μεγαλύτερη έκπληξη όμως του δίσκου ακούει στο όνομα Portishead, οπού μετά από οκτώ χρόνια μουσικής αδράνειας, βρίσκονται να διασκευάζουν με αρκετή φρεσκάδα το “Requiem for Anna”(μια ένσταση μόνο για τη φωνή της Gibbons που είναι αγνώριστη). Η Cat Power σαγινεύει με το κλασσικό “I love you, me either (Je t’aime moi non plus) και το πρώην μοντέλο Carla Bruni προσπαθεί αξιοπρεπώς να την φτάσει με το “Those little things”. Στις εξέχουσες στιγμές της συλλογής παίρνει μέρος και το δίδυμο των The Kills, που φέρνει στα μέτρα του το “I call it art” (La chanson de slogan), ενώ ο Marc Almond φαίνεται να ήθελε από πάντα να διασκευάσει το “I’m the boy” και το κάνει εξαιρετικά με το δικό του ξεχωριστό τρόπο.
Η συνεργασία των Faultline με τον Brian Molko των Placebo και την παλαίμαχο Francoise Hardy έχει σαν αποτέλεσμα το κάπως αδύναμο “Requiem for a jerk” ενώ και ο Tricky που διασκευάζει το “Au revoir Emmanuelle” μας αφήνει το ίδιο αίσθημα ανεπάρκειας που έχουν και οι τελευταίες του προσωπικές δουλειές.
Στερεότυπο μεν, λογικό επακόλουθο δε, η συλλογή να δώσει το έναυσμα σε όσους δεν έχουν, είτε λόγω ηλικιάς είτε λόγω κατεύθυνσης, ασχοληθεί με τον Serge Gainsbourg να το επισπεύσουν. Οι πιστοί του βέβαια δεν έχουν παρά να δουν μια άλλη οπτική γωνία της μουσικής του κατάθεσης.
