Πέρασαν -πότε κιόλας;- δέκα χρόνια από τότε που η Alanis Morissette έσκασε σα βόμβα με το Jagged Little Pill, ένα από τα πιο μοσχοπουλημένα και συζητημένα rock albums της δεκαετίας του 1990. Ήρθε έτσι, καθώς φαίνεται, η στιγμή για μια πρώτη ανασκόπηση της μέχρι τώρα πορείας της, πράγμα το οποίο κάνει η εν λόγω συλλογή με δεκαοχτώ επιλογές και εβδομήντα πέντε λεπτά μουσικής.
Αν και το Collection είναι αναμφίβολα χορταστικό, δεν περιλαμβάνει τίποτα από τα δύο pop albums που η Καναδέζα τραγουδοποιός είχε κάνει πριν την ανακαλύψει η Madonna και την υπογράψει στη Maverick, αλλά ούτε και όλες τις επιτυχίες της. Με μια παράξενη λογική τα singles της που μπήκαν στις πιο χαμηλές θέσεις των καταλόγων επιτυχιών αφήνονται εκτός, λες δηλαδή και τραγούδια σαν το “Shining You” (UK #28), το “So Pure” (UK #38), το “All I really want” (UK #59), το “Unstrent” (USA #58) ή τα “Precious illusions” (UK #53) και “Out is through” (UK #56) είχαν ανάγκη να γίνουν μαζικά Top-20 hits για να καταστούν αξιόλογα. Το καλό είναι όμως ότι η παράλειψη αυτή εξισορροπείται κάπως από την παρουσία αρκετών συμμετοχών της Morissette σε soundtracks, καθώς και ενός νέου single, μιας εξαιρετικής διασκευής στο “Crazy” του Seal, η οποία βάζει χίλιες φορές κάτω το πρωτότυπο.
Το Collection συγκεντρώνει πάντως όλες τις αιτίες για τις οποίες η Morissette έγινε, πρόσκαιρα, μία από τις μεγαλύτερες γυναίκες stars των ΗΠΑ. Τα μπινελίκια του “You Oughta Know” είναι εδώ, μαζί με το θεσπέσιο “Head Over Feet” και τα “You Learn”, “Ironic” και “Hand In My Pocket”, που παρά τη ξεδιάντροπα κλασικότροπη φόρμα τους έγιναν λατρεμένες παγκόσμιες επιτυχίες χάρη κυρίως στον χαρακτηριστικά μισο-αναιδή, μισο-εύθραυστο τρόπο ερμηνείας της. Για τους περισσότερους το κεφάλαιο Alanis Morissette τελείωσε κάπου εκεί. Εδώ όμως υπάρχουν μπόλικες στιγμές για να τους κάνουν να το ξανασκεφτούν, όπως π.χ. τα ηλεκτρισμένα “Sister Blister” και “Eight Easy Steps”, το εντυπωσιακό “Uninvited”, η unplugged εκτέλεση στο “Princess Familiar”, μια όμορφη διασκευή στο “Let’s Do It Let’s Fall In Love” του Cole Porter, αλλά και το αναπάντεχο ντουέτο της με τον Salif Keita “Mercy”.
Παρά λοιπόν το ότι το Collection δεν είναι και η πιο πλήρης συλλογή της Alanis Morissette που θα μπορούσε να κυκλοφορήσει, δίνει μια αντιπροσωπευτική εικόνα της ανήσυχης αυτής τραγουδίστριας, η οποία σίγουρα έχει ήδη διανύσει μεγάλη πορεία από τότε που ξεκινούσε την καριέρα της ως μια Καναδική εκδοχή της…Debbie Gibson (σημ. αρχισυντάκτη: ε, όχι κι έτσι...)!
