Η μεγάλη χαρά του μουσικογραφιά, εκτός από το να ανακαλύπτει πραγματικά αξιόλογα άλμπουμ και καλλιτέχνες, είναι και να πέφτουν στα χέρια του κυκλοφορίες που να ανταποκρίνονται στις προσδοκίες του. Συνεπώς, ο συνδιασμός των δύο παραπάνω περιπτώσεων είναι και το ιδανικό ζητούμενο.
Αυτό ακριβώς λοιπόν συμβαίνει με το τελευταίο απόκτημα της Fat Cat. To “28” είναι η πρώτη συνεργασία του Aoki Takamasa με την Tujiko Noriko αλλά όχι και η πρώτη τους δισκογραφική εμφάνιση στο χώρο της πειραματικής ηλεκτρονικής μουσικής και βέβαια μια δουλειά που περίμενα με ενδιαφέρον να ακούσω.
Ο Tamakasa με πέντε δίσκους στην ιαπωνική Progressive Form και μισή ντουζίνα δωδεκάιντσα ασχολείται με το laptop του, με software δυνατότητες και παράγει έναν IDM ήχο με ρυθμικές βάσεις. Η ιαπωνεζούλα συμπατριώτισα του, Tujiko Noriko, δεν απομακρύνεται πολύ από αυτόν το ήχο εντούτης όμως έχει μια ποπ –εώς και ροκ- προσέγγιση που είναι πιο φιλική σε απαίδευτα ώτα. Σε ισάριθμες κυκλοφορίες με τον συνεργάτη της, έχει βρει σύμμαχο την αυστριακή Mego (με Fennesz, Merzbow, Jim O’Rourke, Radian, Kevin Drumm στον κατάλογο της) αλλά και την Tomlab (Xiu Xiu, The Books, Patrick Wolf).
Το πάντρεμα της μπιμπλικο-electronica του πρώτου και της ηλεκτρονικής καραμελο-ποπ της δεύτερης είναι άκρως ελκιστικό. Σπασμένα beat, κομμένες μελωδίες, τριξίματα, λούπες και programming και διακριτικά –ενίοτε ξεψυχησμένα- φωνητικά από τη Noriko ολοκληρώνουν τα οκτώ κομμάτια του δίσκου που με 46 λεπτά διάρκειας σε χορταίνει ανέλπιστα. Το “Doki doki last night” θα τους έδινε το εισητήριο για την Warp. Αν το trip-hop παρέμενε ενεργό μέχρι σήμερα, θα έπρεπε να ακούγεται κάπως σαν τα “26th floor” και “Alien”, ενώ σίγουρα οι πιστοί της Leaf Label θα βρουν τα δικά τους ηχοτοπία μέσα στο δίσκο. Όσο άψυχα κι αν είναι τα κουμπάκια του laptop, μερικοί μίκτες και διάφορα άλλα τεχνολογικά σκευάσματα, τόσο ζεστά και γήινα ακούγονται στα επιδέξια χέρια του ιαπωνικού ζεύγους.
