Ο Sam Prekop απαρτίζει το χρυσό λαρύγγι και τη μία από το ντουέτο των κιθάρων – σειρήνων που σε αποπλανούν για πάντα εάν έχεις την τύχη να πέσεις στο δρόμο τους στο κουαρτέτο των The Sea & Cake. Ετούτο είναι το δεύτερο μόλις σόλο άλμπουμ του, μετά από ένα φερώνυμο πίσω στα 1999. Το ηχογράφησε παρέα με τους ίδιους μουσικούς που είχε χρησιμοποιήσει και τότε (μόνο ο Jim O’ Rourke απουσιάζει από εδώ), το φιλαράκι του Archer Prewitt (η άλλη κιθάρα που λέγαμε) τον σιγοντάρει και πάλι, ο πολυπράγμων Rob Mazurek αναλαμβάνει να χρωματίζει με το κόρνο του, οι Josh Abrams και Chad Taylor αποτελούν τη rhythm section, ενώ ο John Mc Entire επιμελείται της ηχογράφησης και είναι γενικών καθηκόντων.
Η υπόθεση μυρίζει πολύ έντονα Σικάγο, όπως καταλαβαίνετε, και τι σαγηνευτική μυρωδιά που είναι αυτή, παρά τον θυελλώδη άνεμο που επικρατεί και τη σκορπίζει (Chicago / Windy City, το πιάσατε το υπονοούμενο!). Τα ζεστά χρώματα της μουσικής των Sea & Cake είναι ξανά παρόντα – πώς θα μπορούσαν να μην είναι άλλωστε όταν η φωνή του Prekop καθορίζει σχεδόν τα πάντα που συμβαίνουν εδώ – χωρίς να λείπει η πειραματική διάθεση, που εκφράζεται περισσότερο όταν το σχήμα αποφασίζει να αυτοσχεδιάσει στα οργανικά περάσματα των κομματιών. Το ύφος που θριαμβεύει βέβαια εδώ είναι μια χαμηλών τόνων, έντονα επηρεασμένη από τη jazz και τη Βραζιλιάνικη μουσική έντεχνη ποπ, που όμοιά της δεν ξέρει να γράφει κανείς. Τα τραγούδια του δίσκου φτιάχνουν μία τόσο σαγηνευτική εντεκάδα ώστε δεν περνάει απ’ το μυαλό μας κάποιο άλλο σύνολο τόσο ικανό να χρωματίζει με ανάλογα απόκοσμα κομψούς και ταξιδιάρικους ήχους τα καλοκαιρινά βράδια όσο αυτή.
Δεύτε λάβετε ομορφιά από ένα άλμπουμ τόσο εξαιρετικό, όσο και το εξώφυλλο που έχει φιλοτεχνήσει ο ίδιος ο Sam Prekop, που είναι τόσο πολυτάλαντος ώστε εκτός από μουσικός είναι και καλλιτέχνης – ζωγράφος και φωτογράφος – που παρουσιάζει συχνά – πυκνά τη δουλειά σε γκαλερί και χώρους τέχνης. Όχι παίζουμε…
