Αφού οι δυο μεγάλες εταιρίες της Jazz, η Verve και η Blue Note, άνοιξαν επιτυχημένα τις πόρτες τους στους νεαρούς remixers, γιατί να μην το κάνει και η μεγάλη κυρία της soul, η Motown. Ο τίτλος Motown Remixed δίνει το κύρος που δεν έχουν άλλες παρόμοιες συλλογές αλλά ανεβάζει και τις προσδοκίες μια και παραπέμπει στις αντίστοιχες καλοδουλεμένες προσπάθειες των προαναφερθέντων εταιριών (η Verve μάλιστα αισίως έφτασε πρόσφατα και στο νο 3 της σειράς).
Τα πράγματα όμως εδώ είναι αρκετά διαφορετικά. Οι remixers συμπεριφέρθηκαν στα πρωτότυπα κομμάτια εντελώς με το γάντι. Λογικό θα μου πείτε μια και τα περισσότερα από αυτά δε στερούνται συμπαγούς ρυθμολογικής βάσης. Για σκεφτείτε το War του Edwin Star ή τα τραγούδια των Temptations. Τι να αλλάξεις και τι να προσθέσεις. Δεν είναι σαν τη περίπτωση της Verve που μπορούσες να πάρεις μια μαγική φωνή (πχ της Billie Holiday ή της Nina Simone) και να στήσεις ένα εντελώς καινούργιο τραγούδι πάνω της.
Έτσι σε πολλά κομμάτια θα μπορούσε να μπει ο τίτλος remastered και όχι remixed (βλέπε dj Spinna remix στο Keep On Trucking του Eddie Kendrick, και τους Futureshock στο Smiling Faces Sometimes των Undisputed Truth). Αλλού πάλι οι παρεμβάσεις είναι διακριτικές και με πρόθεση την άμβλυνση των αρχικών διαθέσεων. Έτσι το War του Edwin Star γίνεται πιο funky και λιγότερο επιθετικό ενώ το Papa was a rolling stone και το My world is empty without you (Dianna Ross & Supremes) αγγίζουν το chill out. Αντίθετα αποδυναμωμένο και ελαφρώς βεβηλωμένο δείχνει το Let’s get it on του Marvin Gaye. Στη φωτεινή πλευρά βρίσκεται το I Want you back των Jackson 5 το οποίο είναι ένα υπόδειγμα για το πώς αναπλάθεται ένα τραγούδι τονίζοντας τα μικρά χαρακτηριστικά του.
Το συμπέρασμα είναι ότι ήταν ξεκάθαρη η επιλογή των συντελεστών αυτής της συλλογής να μην το τραβήξουν στα άκρα. Από το μυαλό τους δεν πέρασε καμιά σκέψη αποδόμησης και αναδόμησης. Ένδειξη σεβασμού ή ασφαλής διεκπεραίωση; Αυτό επαφίεται στην κρίση του καθενός … η ουσία είναι ότι η τόλμη μόνο μπορεί να οδηγήσει σε επιτυχία (ή και αποτυχία). Η ατολμία έχει ως αποτέλεσμα τη μετριότητα.
