Τον τελευταίο καιρό έχουν πληθύνει τα ζευγάρια (ανδρόγυνο ή αδέλφια) τα οποία παίζουν μουσική: οι Brett & Rennie Sparks (Handsome Family), οι Jack & Meg White (White Stripes), οι Matthew & Eleanor Friedberger (The Fiery Furnaces). Στο μακρύ αυτό κατάλογο έρχονται να προστεθούν και οι Dan John Miller & Tracee Mae Miller από τους Blanche, ένα νέο συγκρότημα της Americana από το Detroit, φιλαράκια μάλιστα των White Stripes (γι αυτό και ο Jack White παίζει κιθάρα στο opening track του άλμπουμ τους).
Οι Blanche ήσαν η ανακάλυψη της Loose Records για το 2004 και το άλμπουμ τους – σε παραγωγή του Warn Defever (από τους His Name is Alive) και του Brendan Benson – το καλύτερο από πρωτοεμφανιζόμενο συγκρότημα του μουσικού αυτού είδους. Οι Blanche ανήκουν στην κληρονομιά της αμερικάνικης gothic – country και αυτοί θυμίζουν ιδιαίτερα Handsome Family, Gun Club (εξ ου και η διασκευή στο “Jack on Fire” αυτών) και 16 Horsepower (το “Superstition” ακούγεται σα μια λιγότερο δαιμονική εκδοχή του θειάφι – ροκ αυτών). Επίσης, εκεί που το ζευγάρι τραγουδά αντιφωνικά, αναπόφευκτα φέρνει στο νου τους Hazelwood/ Sinatra, αν και η φωνή του D.J Miller θυμίζει έντονα τον Stan Ridgeway των Wall of Voodoo.
Μπορεί να πείς με σιγουριά πως το «άνοιγμα» των Blanche υπακούει στα κλισέ της εν λόγω τραγουδοποιΐας. Οι Blanche όμως, δεν είναι μόνο αυτό. Το εξαιρετικό “Who’s to Say” είναι μια ψχεδελίζουσα Country – Rock μπαλάντα που της αξίζει μια μόνιμη θέση στον «ιερό κανόνα» της μουσικής αυτής, ενώ το “Another Lost Summer” έχει κάτι από το χαύνο drive των Velvet Underground (ή μήπως θυμίζει Yo La Tengo;). Tο “If we can’t…”, όπως και να χει, διαθέτει χαρακτήρα, ιστορίες, ατμόσφαιρα και πολύ καλή μουσική για να περάσει απαρατήρητο.
