Το προηγούμενο γκρουπ της Jolie Holland, οι Be Good Tanyas, ήταν γραφτό να μη γνωρίσουν ποτέ την καθολική αναγνώριση που επεφύλαξε η ιστορία της σύγχρονης americana σε άλλα γκρουπ, παρά το γεγονός ότι τα άλμπουμ τους ήταν πραγματικά καλά. Απ’ ότι φαίνεται, τα πράγματα δεν πρόκειται να αλλάξουν και πολύ τώρα που συνεχίζει μόνη της, κι αυτό όχι γιατί οι δίσκοι της δεν είναι καλοί. Είναι μόνο λίγο ιδιότροποι. Το προηγούμενο παρθενικό σόλο της ταξίδι “Catalpa” υπήρξε μια εξερευνητική αποστολή στα πιο σκοτεινά σπήλαια της Αμερικανικής παράδοσης, στα μέρη δηλαδή όπου ζει και δημιουργεί χρόνια τώρα ο Will Oldham μαζί με όλα του τα ψευδώνυμα! Στο “Escondida” η αισθητική της μουσικής της δεν είναι πολύ διαφορετική, αυτό που έχει αλλάξει είναι ο τρόπος που ερμηνεύει και που τη φέρνει τόσο συχνά στο φωνητικό χαρακτήρα της Billie Holiday, γεγονός που αυτόματα αλλάζει σε μεγάλο βαθμό την αίσθηση που αφήνουν πίσω τα τραγούδια της. Παρότι λοιπόν τα χρώματα της americana είναι πανταχού παρόντα, δεν είναι λίγες οι φορές που θα φανταστείτε τον εαυτό σας ανάμεσα στα τραπέζια μιας ημίφωτης μουσικής σκηνής, όπου μια νόστιμη κοπέλα τραγουδάει όμορφες μα παράξενες ιστορίες από τόπους που δεν έχεις και δεν πρόκειται να επισκεφτείς ποτέ.
Το πόσο καλά δένουν οι μουσικές της μ’ εκείνες του παρελθόντος φαίνεται και από το ότι εδώ περιέχονται δύο διασκευές σε παραδοσιακά τραγούδια, μια στο Βρετανικό “Mad Tom Of Bedlam” και μια στο “Faded Coat Of Blue”, και ταιριάζουν γάντι με τις συνθέσεις της που βρίσκονται στο πλάι τους. Το δίχως άλλο ο Devedra Banhart θα ακούει γεμάτος υπερηφάνεια και ενδιαφέρον τα νέα ταλέντα που ξεφυτρώνουν από τους σπόρους που έριξε στο πάντοτε εύφορο έδαφος της αχανούς αμερικανικής μουσικής πραγματικότητας.
