Η χρονιά του 2004 μόλις μας άφησε, αλλά πολλά από τα άλμπουμ του θα τα ακούμε για πολύ καιρό... Το Avopolis Music Network παρουσιάζει συνοπτικά τους πολύ αξιόλογους δίσκους της χρονιάς που δενείχαν φτάσει στα χέρια του, είτε γιατί δεν είχαν/έχουν ελληνική διανομή, είτε για οποιοδήποτε άλλο λόγο. Όλους τους δίσκους μπορείτε να τους αγοράσετε online, π.χ. από το amazon.comή τα εξειδικευμένα δισκοπωλεία. Κλείνουμε λοιπόν έτσι το κεφάλαιο 2004, ελπίζοντας το 2005 να είναι μία εξίσου όμορφη χρονιά για τη μουσική.
Sufjan Stevens – Seven swans (Sound Familyre / Rough Trade / Hitch Hyke)
Όποιος ακολουθεί κατά πόδας μουσικούς σαν τον Sufjan Stevens γνωρίζει πολύ καλά ότι κάθε νέα τους δουλειά είναι και ένας ακόμα σημαντικός ηχητικός σταθμός. Το “Seven swans” μου φαίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακό από το “Greetings from Michigan: The great lakes state” και σε ορισμένα του σημεία τόσο μα τόσο μεγαλόπνοο που σε κάνει να ανατριχιάζεις.
Πολλοί μιλάνε για μια μεγάλη ιδιοφυΐα, εγώ σαν πιο μετριοπαθής υποστηρίζω ότι ο Sufjan είναι ένας σημαντικός songwriter που θα μας απασχολήσει και στο μέλλον με δουλειές επιπέδου, σαν το “Seven swans”. Γιατί μου φαίνεται αδύνατον το επόμενο βήμα του αγαπητού Stevens να πέσει κάτω από τον πήχη που έβαλε (κυρίως…) με τα τελευταία δύο του albums.
Δοκιμάστε το εναρκτήριο ‘All the trees of the field will clap their hands’ και τα κολλητά ‘We won’t need legs to stand’, ‘A good man is hard to find’ και αφεθείτε στα πολυτάλαντα χέρια αυτού του μουσικού…
Απαραίτητο
The Walkmen – Bows + arrows (Record Collection)
Δύο χρόνια μετά το ντεμπούτο τους (“Everyone who pretended to like me is gone”), οι Walkmen εκτοξεύουν τον ογκόλιθο που ακούει στο όνομα ‘The rat’ – απλά το απόλυτο αριστούργημα της δεκαετίας που διανύουμε – και άλλα δέκα αποσπάσματα κάτω από το γενικό τίτλο “Bows + arrows”.
Ο δίσκος είναι αρκετά πιο κλειστοφοβικός σε σχέση με το ντεμπούτο, ίσως και πιο ακατέργαστος και σίγουρα ανώτερός του. Τα drums του ‘Little house of Savages’, οι σκόρπιες κιθάρες του ‘The north pole’ και η μανιασμένη διάθεση του ‘Thinking of a dream I had’ είναι μερικές από τις λεπτομέρειες που κάνουν το “Bows + arrows” ένα σημαντικό μουσικό επίτευγμα…
Και μην ξεχνάτε ότι οι Walkmen διαθέτουν έναν σύγχρονο Pete de Freitas!!!
Απαραίτητο
