Το soundtrack του 'Shrek 2' πρέπει να θεωρηθεί πετυχημένο για το είδος της ταινίας που υπηρετεί -αυτό της παιδικής φαντασίας.
Πρώτα απ' όλα, ως προϊον μιας μεγάλης βιομηχανίας, αυτό το σάουντρακ οφείλει κατά ένα μέρος του να εκφράζει το μέσο αμερικανικό ήχο. Έτσι ακούμε εδώ τους Counting Crows (με την ελκυστική -προς έκπληξίν μας- power pop του 'Accidentally in Love'), τον Rich Price (στο γλυκανάλατο "I'm on my way") και τους Dashboard Confessional (στο κάτω-του-μετρίου rock του "As Lovers Go").
Επίσης, το "Shrek 2" όπως οφείλει κάθε σύγχρονο σάουντρακ, ξεθάβει κάποια trash-hits του παρελθόντος. Έτσι έχουμε τους one-hit-wonders Lipps Inc και την ακαταμάχητη (δεν αστειεύομαι) συνθετική disco-electro pop του "Funkytown" (το οποίο, παρεμπιπτόντως, πολύ θα ήθελα να ακούσω σε εκτέλεση από τους Radio 4 ή σε μίξη από τους DFA) και το "Holding Out For A Hero" (σύνθεση του Jim Steinman, εκτέλεση Bonnie Tyler) σε δυο διασκευές: μια κάπως ηλεκτρονική από τη Frou Frou (ποια παρακαλώ;) και μία ψευδο-οπερατική από την Jennifer Saunders (αν και θα την προτιμούσα από το μακαρίτη Klaus Nomi).
Στη συνέχεια, το 'Shrek 2' -όπως και κάθε φιλόδοξη παιδική ταινία που απευθύνεται όχι μόνο στα μικρά, αλλά και στα μεγάλα παιδιά (δηλ. τους ενήλικες)- αξιοποιεί τόσο το μελαγχολικό στοιχείο (με το εξαιρετικό νανούρισμα των Eels στο "I Need Some Sleep" και το "People Ain't No Good" -από το "Boatman's Call"- του Nick Cave), όσο και το σκοτεινό στοιχείο (με το στοιχειωμένο "Little Drop of Poison" του Tom Waits). Φυσικά και δεν λείπει και η αστεία στιγμή του soundtrack, η οποία εκπροσωπείται από μία γελοία διασκευή / ερμηνεία στο "Livin' La Vida Loca" από τις φωνές των Eddie Murphy και Antonio Banderas.
Έχουμε, λοιπόν, να κάνουμε με ένα σάουντρακ που επιλέγει κυρίως το δρόμο των διασκευών, αλλά εσκεμμένα όχι με τόσο σοβαρή διάθεση- όταν μάλιστα πάει προς τα 'κει -όπως π.χ. με τη διασκευή του "Ever Fallen In Love" (των Buzzcocks) από τον Pete Yorn -τα αποτελέσματα είναι όχι μόνο τραγικά, αλλά και εκτός κλίματος.
