Να πως μπορείς να την πατήσεις αν βγάζεις γρήγορα συμπεράσματα. Βλέπεις το σηματάκι της Planet Mu στο εξώφυλλο του δίσκου του Ed Lawes, ακούς και μερικά μπλεγμένα beats μαζί με ηλεκτρικές εκκενώσεις στο εναρκτήριο track και σου δημιουργούνται λάθος εντυπώσεις. Γιατί εκεί που περιμένεις άλλο ένα δίσκο στα γνώριμα ηλεκτρονικά μονοπάτια της Planet Mu και του αφεντικού της του μ-ziq, τα beats σταματούν ξαφνικά και τη θέση τους παίρνουν βιολιά, κοντραμπάσα, σαξόφωνα και άλλα έγχορδα και πνευστά.
Όσο αυτοσχεδιαστική είναι η γραμματοσειρά στο εξώφυλλο, άλλο τόσο είναι και το περιεχόμενο της πρώτης κυκλοφορίας του μουσικού αυτού από το Birmingham. Πρόκειται για μια συλλογή από κομμάτια που έγραψε την τελευταία τριετία, με όχι και μεγάλη συνοχή, κάτι που προδίδει και ο τίτλος. Κοινή τους συντεταγμένη είναι όπως προείπαμε ο ελεύθερος αυτοσχεδιασμός πάνω σε διάφορα πνευστά και έγχορδα. Στη ουσία ο Lawes εναποθέτει μια σειρά από ‘φράσεις’, όπως ο ίδιος περιγράφει στο booklet τους σύντομους συνδυασμούς ηχοχρωμάτων που χρησιμοποιεί.
Το αποτέλεσμα είναι στο cd εν τέλει να μην υπάρχει ούτε μια ολοκληρωμένη μελωδία αλλά πολλές ασκήσεις αρμονίας. Σα να παίρναμε ένα δίσκο του Miles Davis, να τον κόβαμε κομμάτια και να τον ξαναμοντάραμε στην τύχη. Με λίγα λόγια το αποτέλεσμα δεν είναι άσχημο, αλλά δεν ξεφεύγει και από όρια των πειραματισμών. Τουλάχιστον ο Lawes φροντίζει να μας τους περιγράφει αναλυτικότατα, σε ένα πολύ ενδιαφέρον booklet με πληροφορίες για το πως ηχογραφήθηκε το κάθε κομμάτι ξεχωριστά.
