Ο τίτλος ‘Our Lives on Wednesdays’ δεν είναι καθόλου τυχαίος και αυτό γιατί οι δυο μουσικοί που κρύβονται πίσω από το project I’m not a gun υποτίθεται ότι συναντιούνται μόνο τις Τετάρτες. Όταν λοιπόν ο υπόλοιπος κόσμος παρακολουθεί champions league ο John Tehada και ο Takeshi Nishimoto κλείνονται σε ένα studio και ηχογραφούν instrumental μουσική.
Για τον Nishimoto δε γνωρίζουμε και πολλά, παρά του ότι είναι ένας συνθέτης-κιθαρίστας από την μακρινή Ιαπωνία. Για τον πολυπράγμονα κύριο Tehada όμως ξέρουμε ουκ ολίγα. Γεννήθηκε στην Αυστρία, αλλά μεγάλωσε στην Αμερική όπου και εντρύφησε στην techno σχολή του Detroit. Πέρασε από τις σπουδαιότερες εταιρίες του ήχου μέχρι να δημιουργήσει και τη δικιά του, την Palette. Το πλούσιο μουσικό του background του έδωσε την δυνατότητα να κάνει το cross over πέρασμα σε πιο οργανικούς ήχους με το project I’m not a Gun, του οποίου το Our Lives… είναι η δεύτερη κυκλοφορία.
Στα 10 κομμάτια του cd, ο ήχος πάει περισσότερο προς τη μεριά του Σικάγο (βλέπε Tortoise) με κανονικά drums, κιθάρα και μπάσο, τα οποία συμπληρώνονται με ηλεκτρονικούς ήχους. Η μουσική είναι μεν ρυθμική αλλά κυρίως το βάρος πέφτει στις μελωδίες. Έτσι ίσως εξηγείται ότι για την κυκλοφορία επιλέχτηκε η City Centre Offices, της οποίας το στυλ είναι μακριά από το παρελθόν του Tehada. Ο Tehada εκτός από τις ηλεκτρονικές προσθήκες και τα διακριτικά beats αναλαμβάνει τόσο την κιθάρα όσο και τα drums, ενώ ο Nishimoto προσθέτει το μπάσο και μια δεύτερη κιθάρα.
Ολόκληρο το Our Lives… κυλάει ευχάριστα, με τον ήπιο και ντελικάτο ήχο της κιθάρας να έχει τον πρώτο λόγο, σε ένα όμως ενδιαφέρον ηχοσύνολο, αρκετά δουλεμένο αλλά όχι βαρυφορτωμένο. Σημαντικές διαφοροποιήσεις μεταξύ των κομματιών και εξάρσεις δεν υπάρχουν, με αποτέλεσμα να στο άκουσμα να σου δημιουργείται παρόμοια αίσθηση με αυτή όταν ακούς ένα χαλαρωτικό jazz δίσκο. Τελικά ο Tehada εκτός του ότι βρήκε έναν εξαιρετικά δημιουργικό τρόπο να περνάει τις Τετάρτες του, απέδειξε και ότι ένας ταλαντούχος μουσικός μπορεί να τα πάει εξίσου καλά ασχολούμενος είτε με το techno, είτε ακόμα και με το post rock.
