Στα singles -αλλά και ζωντανά- ο Greg Dulli (χαρισματικός frontman των Afghan Whigs και πλέον αφοσιωμένος στους Twilight Singers του) επιδίδεται διαρκώς στο ευγενές σπορ των διασκευών με σχεδόν αψεγάδιαστη χάρη. Ο δικός του δε "Τζέκος" δεν είναι παρά η πρόκληση της μεταμόρφωσης κομματιών που δεν έχουν εκ πρώτης όψεως και μεγάλη σχέση με τους τραχείς μα και soulful στροβιλισμούς του, όπως κομμάτια των Outkast ή των TLC που εν τέλει υποτάσσονται στους κανόνες του δικού του στυλ. Είναι χιλιογραμμένο κι από τον υποφαινόμενο ότι η σκοτεινή κιθαριστική ευωχία που στολίζει και τις δικές του συνθέσεις δεν είναι και πολύ μακριά από τις ευαισθησίες της μαύρης μουσικής.
Δεν θα πρέπει να μας κάνει λοιπόν και τόση εντύπωση που στην περίπτωση του Dulli λίγο μας ενδιαφέρει αν η δική του εκτέλεση τίμησε ή δεν τίμησε, ξεπέρασε ή δεν ξεπέρασε την αυθεντική. Διασκευές κάνει και ο κάθε έχων πίκρα μα λίγοι είναι εκείνοι που πραγματικά μας κάνουν να αφήνουμε στην άκρη το αυθεντικό, όσο συγκλονιστικό κι αν υπήρξε και να χαλιναγωγούμε τη ροπή για συγκρίσεις που αναπόφευκτα έχουμε. Κι αυτή είναι ίσως και η μεγάλη επιτυχία του Greg Dulli, όπως και του Johnny Cash, της Cat Power, του Elvis Costello, του David Bowie κ.α.
Κομμάτια που έχουμε συνδέσει με Nina Simone, Billie Holiday, John Coltrane, Skip James, Fleetwood Mac, Hope Sandoval, Mary J. Blige και Bjork περνούν από το ντουμάνι του Dulli, χάνουν το ντελικάτο φλοιό τους και γίνονται η πρώτη ύλη για το γνώριμο αμερικάνικο κιθαριστικό μα και ξεδιάντροπα αισθησιακό ήχο του. Όλα τα κομμάτια είναι πιο σκοτεινά και πιο βρώμικα, ενώ η προσοχή έχει δοθεί σε σημεία που οι εγγενείς αδυναμίες της κοινής φιλοσοφίας στον ήχο όχι μόνο καλύπτονται αλλά εξελίσσονται σε πλεονέκτημα.
Πως να ξεπεράσεις, ας πούμε, τη γλυκιά μέθη στην οποία σε παρασύρει ως αλλόκοτη Σειρήνα η Bjork στο "Hyperballad" χωρίς να γελοιοποιηθείς; Πιστέψτε με, από όλο το δίσκο άκουσα περισσότερες φορές αυτή τη μετάλλαξη. Τα αρρωστημένα, νευρωτικά beats και οι φωνητικές εκκεντρικότητες του αυθεντικού αντικαθιστώνται εδώ με percussion, κιθαριστικά εφέ κι ένα τεμπέλικο tempo στο οποίο απλώνεται ένα "στρωτό" κιθαριστικό κομμάτι. Κι όταν φτάνεις στο ρεφρέν με την γλύκα μιας άλλης σύνθεσης έρχεται το γνώριμο στιχάκι να ζαχαρώνει ακόμα περισσότερο μια παράξενα μοναχική, τραγική και ρομαντική, μέσα στη φιλοσοφία της, ιστορία. Και δεν σε νοιάζει αν στο πρωτότυπο έρχεσαι κατάματα με αυτή την ψεύτικη ηρεμία που είναι έτοιμη να προκαλέσει την έκρηξη. Εδώ κυριαρχεί η αρμονία συνεπικουρούμενη από τις υψηλές νότες της Helen Storer και τις χαμηλές του Mark Lanegan.
Στο "A Love Supreme" (John Coltrane), από την άλλη, τα πνευστά λείπουν και γρήγορα αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είναι τίποτα άλλο από ένα folk-soul intro σε μια γοητευτικότατα μελαγχολική uptempo κιθαριστική version του "Please Stay" (Marvin Gaye) που ξεσπάει σε απανωτά σόλο και soul φωνητικά ταυτόχρονα. Το "Strange Fruit" δεν θα μπορούσε να ξεπεραστεί φωνητικά με τις εκτελέσεις που έχουμε ακούσει. Αντίθετα, πάλι με τον Mark Lanegan (φίλο, γείτονα στο LA και συνεργάτη - μην ξεχνάμε ότι και πρόσφατα ξεκίνησαν ένα side project υπό τον τίτλο Gutter Twins) μοιράζονται τις σκονισμένες soul/blues απολήξεις του.
Εντάξει, στο "Summertime" για παράδειγμα λείπει κάποιας φύσεως μαγεία, έστω και διαφορετική, αφού τα φωνητικά δεν βοηθούν, αλλά και στο "Too Tough To Die", τη συνεργασία David Holmes/Martina Topley-Bird, μας λείπει η παραγωγή του πρώτου, ωστόσο και πάλι η πιο οργανική του φύση πλέον αναδεικνύει μια άλλη πλευρά του -έστω και λιγότερο κολλητική. Το δε "Feeling Of Gaze" είναι σαφώς πιο απλό, χωρίς το τσέλο, τα βιολιά και το όλο κλίμα του αυθεντικού, αλλά παράλληλα εξαιρετικά ενδιαφέρον.
Το "She Loves You" απλώς διατρανώνει τη μαγεία της διασκευής που οικειοποιείται την πρώτη ύλη χωρίς να την ισοπεδώνει. Ποιος άλλος θα μπορούσε να είναι καλύτερος μαέστρος σ'αυτή τη συλλογή για τον έρωτα και την μοναξιά, από τον πάντα ισορροπιστή (ανάμεσα στη μαύρη soul και τη λευκή rock) Greg Dulli και την εξαιρετική μπάντα του; Και με τον Lanegan παρέα, υπάρχουν ακόμα πολλές αναγνώστριες που δεν έχουν κάνει τη βόλτα στο δισκοπωλείο;
