Αν δεν σας λέει τίποτα το όνομα της εταιρίας που το εκδίδει, να φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη σας: Πρόκειται για το επιδραστικό label των Peter Kruder και Richard Dorfmeister, προορισμένο εξ αρχής για την κυκλοφορία των δικών τους πονημάτων, αλλά και μερικών συν αυτώ -φίλων και παρατρεχάμενων.
Μιας και οι δύο πρωτομάστορες συνεχίζουν το χτίσιμο του γεφυριού της Άρτας (ήτοι του επερχόμενου άλμπουμ τους), είναι ευπρόσδεκτη η κυκλοφορία του Hunter, ενός παλιόφιλου και συμμαθητή του Kruder και γνώριμου στην αυστριακή hip-hop/downtempo/house σκηνή εκεί.
Ο Hunter, άριστο τέκνο της νεο-dub, παραδίδει ένα γκρουβάτο, αέρινο, funky album, με χαουσάτα φωνητικά και σαφώς το dub περιτύλιγμα. Tribal grooves, disco funk, deep house και nu-jazz στοιχεία συμπληρώνουν ένα σύνολο που παίρνει λίγο από το άρωμα των K & D, αλλά έχει ένα σαφώς πιο ρυθμικό προσανατολισμό (ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, βρίσκεται ένα κλικ πριν αρχίσει να ζεσταίνεται για τα καλά το dancefloor).
Φαίνεται λοιπόν να κρατά καλά την ισορροπία ανάμεσα στο μπλαζέ cool και το συγκρατημένα soulful ύφος...
