Νορβηγοί είναι οι δημιουργοί μιας από τις πιο ενδιαφέρουσες pop-electronica δουλειές της χρονιάς. Με έμφαση στο δεύτερο συνθετικό, όπως το αντιλαμβάνονται οι Hybrid και BT, αλλά με την αισθητική του να ταιριάζει απόλυτα στην pop, όπως την εννοούν (με το δικό του τρόπο ο καθείς) οι Moloko, Bjork, Goldfrapp.
Θα μπορούσαμε να κάνουμε πολλές επί μέρους αναφορές σε κομμάτια, αφού από το μίνιμαλ downtempo πετάγονται με ευκολία σε καθαρά dancefloor πεδία (π.χ. progreesive house), αλλά η αίσθηση που σου αφήνουν είναι παρόμοια με των προαναφερθέντων -ιδανική για τεμπέλικα απογεύματα (τα οποία, βέβαια, μόλις αποχαιρετίσαμε).
Όχι άδικα λοιπόν τους έφερε στο φως ο John Digweed στην mix συλλογή του 'MMII' το 2002. Τoν δικαίωσαν και με το παραπάνω αφού το σύνολο της δουλειάς τους κινείται σε υψηλά επίπεδα για τους λάτρεις μιας ατμοσφαιρικής electronica που ενσωματώνει ακουστικά στοιχεία, όπως φλάουτο, drums, άρπα, μπάσο και φωνητικά. Κι έτσι εξάγει είτε μια απόκοσμη ομορφιά, είτε σε αγκαλιάζει χαδιάρικα, χωρίς καν να μοχθήσει.
ΥΓ. Καταπληκτικό και το συνοδευτικό artwork...
