Σύμφωνα με τον «μύθο», και τι θα ήταν το rock χωρίς τη μυθολογία του, όταν ο Josh Homme κάνει διάλειμμα από το ατελείωτο touring με τους Queens of The Stone Age πηγαίνει να ξεκουραστεί στο ράντσο του εκεί στην έρημο του Joshua Tree. Στο Rancho de la Luna, όπως το έχει ονομάσει ο ίδιος λοιπόν, επειδή βαριέται εύκολα, καλεί για ολιγοήμερες διακοπές αρκετούς φίλους και γνωστούς. Όλος τυχαίως οι φίλοι είναι του σιναφιού του, φυσικά και δεν πάνε με άδεια χέρια, αρκετό αλκοόλ και διάφορες άλλες προμήθειες γεμίζουν τα ντουλάπια, και πάλι όλος τυχαίως ο Josh έχει στήσει ολόκληρο στούντιο στο ράντσο του. Τα αποτελέσματα; Τα ακούμε στα Desert Sessions.
Στο ένατο και στο δέκατο κεφάλαιο αυτού του ενδιαφέροντος ηχογραφημένου τζαμαρίσματος ο Josh Homme συνεχίζει να διευθύνει και να κατευθύνει με τον τρόπο του τους σπουδαίους μουσικούς, και ειδικά αυτή τη φορά να δημιουργεί ένα σύνολο τραγουδιών που θα μπορούσαν άνετα να στέκονται υπερήφανα και σε δίσκους των Queens of The Stone Age, αλλά και στις δουλειές των διαφόρων καλεσμένων του.
Ο κατάλογος των καλεσμένων του Josh, μακροσκελέστατος και σημαντικός. Μεταξύ άλλων ο Dean Ween, o Twiggy Ramirez, o Alain Johannes, o Troy Van Leeuwen, o Joe Castillo, o Josh Freese. Μπορεί βέβαια το νέο αμόρε του Josh Homme να λείπει, η δεσποινίδα Brody από τους Distillers, όμως είναι μία άλλη μεγάλη κυρία που κλέβει την παράσταση στα “Desert Sessions 9 & 10”. Η Polly Harvey με μία από τις πιο ωμές ερμηνείες της από την εποχή του “Rid Of Me” στοιχειώνει τα μισά σχεδόν ηχογραφημένα κομμάτια, με το ντουέτο της με τον Josh Homme στο “Crawl Home” να ξεχωρίζει και να μας κάνει να παρακαλάμε στο επόμενο album των Queens εκτός από τον Lanegan να συμμετέχει και η Polly.
Τα “Dead In Love” και “In My Head… or Something” είναι τυπικά, εξαιρετικά, QOTSA κομμάτια αν και στο πρώτο φωνητικά κάνει Alain Johannes, τo “Covered In Punk’s Blood” πλησιάζει τα όρια του metal, ενώ από την άλλη στο “I Wanna Make It Wit Chu” βγάζουμε το καπέλο μας στις ικανότητες του Josh Homme να γράφει μερικές από τις πιο τέλειες pop μελωδίες καμουφλαρισμένες σε μικρά stoned αστεία. Από το space funk του “Subcuntaneous Phat” έως το ξεκαρδιστικό μέσα στην παράνοιά του “Shepherd’s Pie”, για το οποίο σίγουρα ο Dean Ween ξέρει πολλά, τα “Desert Sessions 9 & 10” δεν προσφέρουν ούτε ένα λεπτό δήθεν πειραματισμού. Ούτε πρόχειρες ηχογραφήσεις θα συναντήσετε εδώ, ούτε κομμάτια που έπρεπε πάντα να μείνουν κλειδωμένα στο Rancho de la Luna.
Αντίθετα, τα “Desert Sessions 9 & 10”, αν και σίγουρα δεν μπορούμε να τα θεωρήσουμε αριστουργήματα ή σταθμούς στη δισκογραφία των συμμετεχόντων μουσικών, είναι ένα απόλυτα παράδειγμα για το τι πρέπει να είναι η μουσική και για τους δημιουργούς και για τους ακροατές.
