Υπάρχουν πολλοί λόγοι που τέτοιου είδους κυκλοφορίες, σαν και το split άλμπουμ των Goodluck Mr. Gorsky και Eventless Plot, είναι σημαντικές. Γιατί σε ένα συρφετό από αδιάφορες μουσικές δημιουργίες, γεμάτες ανοησία και ματαιοδοξία, μάς υπενθυμίζουν ότι υπάρχουν μικροί έστω πυρήνες αντίσταστης, αποτελούμενοι από ανθρώπους με πάθος και μεράκι, οι οποίοι, ξεπερνώντας αυτή την αναζήτηση του εύκολου, ψάχνουν διαφορετικές κατευθύνσεις, μέσα από δύσβατα πολλές φορές μονοπάτια. Και ασχέτως αν τα μουσικά γούστα του καθενός από εμάς πλησιάζουν ή αποκλίνουν με το προσφερόμενο αποτέλεσμα, όσο υπάρχουν τέτοιοι πυρήνες, θα κρατιέται πάντα ανοικτή αυτή η μικρή χαραμάδα ελπίδας. Και το ζήτημα δεν περιορίζεται στη μουσική – έχει να κάνει και με τον τόπο όπου βρισκόμαστε. Γιατί ζούμε σε μια χώρα όπου η λέξη ελπίδα κινδυνεύει να μετατραπεί (αν δηλαδή δεν έχει ήδη μετατραπεί) περίπου σε ανέκδοτο – ο θλιβερός κατάλογος με τα όσα πάνε στραβά στη χώρα μας μοιάζει ατελείωτος. Ίσως η πηγή του κακού να είναι η νοοτροπία που έχουμε εδώ και χρόνια υιοθετήσει σαν κοινωνικό σύνολο, αυτή η επιδίωξη του εύκολου, η οποία φαίνεται να έχει διαποτίσει σχεδόν όλες τις δομές της κοινωνίας, κάνοντάς τη φυγόπονη, λιγόψυχη. Από αυτή την κατάσταση φυσικά δεν μπορεί να εξαιρεθεί ο πολιτισμός, οι τέχνες, η μουσική.Η Granny Records αποτελείται από μια ομάδα ανθρώπων (μια κολεκτίβα, όπως μας αρέσει να λέμε τελευταία) που μοιράζονται μεταξύ τους προβληματισμούς, αγάπη για παρόμοια μουσικά ακούσματα και κοινές επιδιώξεις, η οποία με τα πενιχρά μέσα που διαθέτει φιλοδοξεί, καθώς φαίνεται, να γίνει περισσότερο κάτι σαν δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ των φίλων του συγκεκριμένου είδους με το οποίο ασχολείται, παρά ένα κανονικό label με την εμπορική έννοια του όρου. Η μουσική δε κινείται κάπου ανάμεσα στο ambient, το post rock και την electronica, παίρνοντας ίσως την σκυτάλη (τουλάχιστον όσο αφορά τη Θεσσαλονίκη) από την εξαιρετική, πρωτοπόρα και δυστυχώς εν αναστολή των λειτουργιών της (ελπίζουμε προσωρινά) Poeta Negra. Τα δύο τριμελή σχήματα που παρουσιάζονται εδώ, έχοντας αναπτύξει ισχυρούς δεσμούς φιλίας, αποφασίζουν να συμμετάσχουν στην όλη προσπάθεια με την κυκλοφορία αυτού του split δίσκου, συνεισφέροντας από τρία κομμάτια έκαστο, δίνοντάς μας ένα δείγμα της εξαιρετικής τους δουλειάς. Αμφότεροι έχουν μικρή δισκογραφική εμπειρία – οι μεν Goodluck Mr. Grosky συμμετείχαν στις συλλογές Bits Of Quarter Blitz (στην πρώτη κυκλοφορία της Granny, το 2005) και Non Linear Views (ανεξάρτητη παραγωγή, 2006), ενώ οι Eventless Plot κυκλοφόρησαν ένα split 7'' βινύλιο με τον Ιταλό Mescalinaeden μέσω της Gracetone Recordings το 2005, συμμετείχαν κι αυτοί στη συλλογή Non Linear Views, καθώς και στη Yuria 2006 - ενώ αξιοσημείωτη είναι επίσης η εμφάνιση και των δύο στο περσινό Synch, καθώς και η κοινή τους μουσική απόδοση της βουβής ταινίας The Phantom Carriage (διαδικασία που μάλλον έφεραν σαν «εναλλακτική» μόδα οι Cinematic Orchestra με τη μουσική τους για το Man With A Movie Camera).Μιλάμε για δύο συγκροτήματα με κοινή καταγωγή, κοινή αφετηρία, παρόμοιες αναφορές, αλλά με μικρές, ωστόσο, ουσιώδεις διαφορές στον τρόπο σύλληψης και απόδοσης των αργόσυρτων ιδεών τους. Οι Eventless Plot, για παράδειγμα, δείχνουν μια αφοσίωση σε μια πιο ηλεκτρονική χροιά του ambient, με χρήση πολλαπλών παραμορφώσεων – είτε αυτές προέρχονται από laptop, είτε από τις ατμοσφαιρικές κιθάρες που χρησιμοποιούνται κατά κόρον (εκτός από ένα σχετικά καθαρό, επαναλαμβανόμενο ριφ στο "Gram/ma") – σαφέστατα επηρεασμένες από καλλιτέχνες όπως ο Christian Fennesz. Με τις οποίες δημιουργούν ένα τείχος λευκού θορύβου, όπου και χτίζουν την εκάστοτε σύνθεση. Συνθέσεις που ακολουθούν μια κλιμακούμενη ένταση (στοιχείο που τελευταία μας οδηγεί – πολλές φορές εσφαλμένα – στον χαρακτηρισμό post rock), με όργανα και samples να προστίθενται στην πορεία και να συνυπάρχουν με τα ευφυέστατα beats, τα οποία παραπέμπουν σε σύγχρονους minimal techno πειραματισμούς και χρησιμοποιούνται και σαν ένα ακόμα στοιχείο έντασης: όπως για παράδειγμα στο "Caudatum" την πιο μακροσκελή και κατά την ταπεινή μου άποψη πιο «προοδευτική» σύνθεση του δίσκου. Αντίθετα οι Goodluck Mr. Grosky δείχνουν μια τάση σε μια πιο καθαρή μορφή του ambient, με καθαρές μπασογραμμές, ένα minimal drum set και καθαρά ακόρντα στη κιθάρα, θυμίζοντας σε διαστήματα τον Yellow 6. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι οι Goodluck Mr Grosky δεν χρησιμοποιούν την τεχνολογία. Το Autechre-ικό π.χ. beat στο εισαγωγικό "Organisa", καθώς και η όλη διαδικασία απόδοσης του εξαιρετικού "Olchmin" – ίσως η καλύτερή τους σύνθεση – την οποία φαίνεται να οδηγεί με έναν εξαιρετικά ευρηματικό τρόπο η μελόντικα και ένας διαολεμένα παραμορφωμένος ήχος τσέλου, φέρνει (έστω και αμυδρά) στο μυαλό τους Tied + Tickled Trio του Aelita.Θα μπορούσε γενικά να ειπωθεί το πλέον κοινότοπο σχόλιο για ό,τι αξιόλογο κυκλοφορεί εντός των ελληνικών συνόρων. Ότι δηλαδή η συγκεκριμένη κυκλοφορία άνετα θα ευσταθούσε σε ένα κορυφαίο για τη συγκεκριμένη μουσική ευρωπαϊκό label, ότι τα δύο συγκροτήματα δεν έχουν κάτι σημαντικό να ζηλέψουν από τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους κ.ο.κ. Αυτό όμως που έχει σημασία στους σημερινούς δύσκολους καιρούς είναι ότι το συγκεκριμένο split άλμπουμ μας γεμίζει με την ελπίδα ότι τελικά κάτι μπορεί και να αλλάξει. Μας δίνει μέσα στη σκοτεινιά των συνθέσεων την πεποίθηση ότι, όσο υπάρχουν μουσικοί με φαντασία, ευρεία αντίληψη του αντικειμένου και διάθεση για πειραματισμό, όπως οι Goodluck Mr. Grosky και οι Eventless Plot (στεκόμενοι δίπλα σε ονόματα όπως οι Peekah Tayloh, Dani Joss, Your Hand In Mine, Spyweirdos κ.α.) υπάρχει πάντα η πιθανότητα να δούμε αυτό το αναθεματισμένο φως στην άκρη του τούνελ, το οποίο δυστυχώς φαντάζει πάντα τόσο μακρύ.
