Κάτι παραπάνω από δέκα χρόνια πορείας κλείνουν φέτος οι Mellow Mood, ένα group-όχημα για τον πιανίστα και συνθέτη Γιώργο Μαρινάκη, ήδη γνωστό στους φίλους της jazz μουσικής από τις εμφανίσεις τους σε διάφορες σκηνές της Αθήνας. Την εμπειρία αυτή μεταφέρουν σε ψηφιακή μορφή οι δέκα συνθέσεις του Oppositions (όλες υπογεγραμμένες από τον Μαρινάκη), ο κορμός των οποίων ακουμπάει στη μοντέρνα jazz και στον αυτοσχεδιασμό, χωρίς όμως να τους λείπουν και κάποιες πιο παλιομοδίτικες swing αναφορές, αλλά και κάποιες λοξές ματιές προς πιο latin ρυθμούς. Οι Mellow Mood δεν κάνουν βέβαια εδώ κάτι το ανατρεπτικό ή ρηξικέλευθο (είναι απεναντίας σκανδαλωδώς παραδοσιακοί) και αν κάποιος ισχυριζόταν ότι albums σαν και το παρόν έχουν κυκλοφορήσει κατά εκατοντάδες στη jazz ιστορία θα ήταν ίσως κακεντρεχής, όχι όμως και άδικος. Επιπλέον, η έμπνευση του Γιώργου Μαρινάκη δείχνει να μην έχει και πολύ ευρείς ορίζοντες, αλλά να κάνει ομόκεντρους κύκλους γεωμετρικής ακρίβειας γύρω από κάποιες συγκεκριμένες μελωδικές μανιέρες, οι οποίες εξαντλούν την υπομονή σου σε κάποιες άνω των πέντε λεπτών εξάρσεις σαν το “Opposition”, το “A Day Of September” ή το “I Saw Her Again”. Αν όμως όλα αυτά βάζουν μια οροφή στην αισθητική αξία του album δεν σημαίνει ότι το Oppositions δεν είναι ως σύνολο μια αρκετά συμπαθητική δουλειά. Λίγο το θαυμάσιο σαξόφωνο του Άγγελου Μαρινάκη και λίγο η χαρωπή διάθεση που κυριαρχεί στην ατμόσφαιρα συνθέσεων όπως το “Coctail Party”, το “Phrygian Dance” και το “Aeolian Journey” σε βοηθάνε να μην πλήξεις, αλλά να βρεις πως η όλη εμπειρία του Oppositions δεν ήταν δίχως τις ανταμοιβές της.
