Άνισο δυστυχώς προκύπτει το πρώτο δισκογραφικό βήμα των Animacorda, ενός group βιρτουόζων κιθαριστών (Άρης Λαναρίδης, Μιχάλης Μπρούζος και από φέτος Γιώργος Μπεχλιβάνογλου) με κάμποσες περγαμηνές, αλλά και μια κοινή αγάπη για το λατινοαμερικάνικο ρεπερτόριο του 20ου αιώνα. Το EP αποτελείται από έξι δικές τους συνθέσεις για κιθάρα, οι οποίες στυλιστικά μπορούν να ενταχθούν κάτω από την ταμπέλα είτε της new age είτε της μοντέρνας κλασικής. Δυστυχώς οι δύο Animacorda που ηχογράφησαν το παρόν ΕΡ (Λαναρίδης και Μπρούζος) μπορεί να είναι εξαιρετικής κατάρτισης ως σολίστες και εκτελεστές, ως δημιουργοί όμως απέχουν πολύ, όπως αποδεικνύεται, ο ένας από τον άλλον. Έτσι, ενώ ο Μπρούζος φαίνεται ικανός να σκαρώνει με μαστοριά συνθέσεις μεστές από συναίσθημα και από μια πειστική, λεπτεπίλεπτη μελαγχολία (“Invitation To Kalli”, “Live In Santorini”), ο Λαναρίδης ρέπει προς βαρετές κατά τη γνώμη μου ασκήσεις ύφους (“Animasamba”, “Vasiliki”), δίνοντας έμφαση στην αρτιότητα της τεχνικής, σε βάρος όμως της καλαισθησίας. Οι προθέσεις τους πάντως δείχνουν να είναι οι καλύτερες και αν δουλέψουν προς τη σωστή κατεύθυνση δεν αποκλείεται να μας εκπλήξουν πολύ ευχάριστα στο μέλλον.
