Οι ατμοσφαιρικές μουσικές πτήσεις των Film, «απουσία αποσκευών», μετά από τρία χρόνια αναζητήσεων και συνεχόμενων περιπλανήσεων στο μουντό συννεφιασμένο ουρανό της ελληνικής αγγλόφωνης μουσικής σκηνής, προσγειώνονται πλάι σ’ ένα επίγειο άγγελο. Το Angel B έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι πάντα μετά τη συννεφιά ακολουθεί η ηλιοφάνεια.Η εμφάνιση των Film στο μουσικό χάρτη της χώρας πισω στα 2003 είχε αποτελέσει μία από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις των τελευταίων χρόνων και καθώς το “ >/:no luggage” κέρδιζε πλήθως διθυραμβικών κριτικών, η μπάντα δεν άργησε να συμπεριλάβει το όνομά της στη μικρή ομολογουμένως λίστα των κορυφαίων εγχώριων μουσικών αγγλόφωνων «προϊόντων».Το post-alternative ύφος με τις electro-new wave πινελιές με το οποίο μας είχαν συστηθεί τότε τα τέσσερα μέλη του συγκροτήματος συνεχίζει ν’ αποτελεί τη βάση, και του “Angel B”, πάνω στην οποία πειραματίζονται και ολοένα εξελίσσονται. Το άλμπουμ παρουσιάζει μια εντυπωσιακή αλληλουχία καλοδουλεμένων κομματιών, από την αρχή έως το τέλος, παράγωγα των ηλεκτρισμένων κιθαριστικών μελωδιών και της εξαίσιας αρμονικής σύμπραξης παραμορφωμένων μπασογραμμών και κρουστών. Ο ήχος της μπάντας, φιλτραρισμένος φυσικά μέσα από το ιδιαίτερο πρίσμα των παιδιών και εμπλουτισμένος με πλειάδα ηλεκτρονικών στοιχείων, αποτελεί αυτή τη στιγμή τον τέλειο αντικατοπτρισμό του ήχου μεγάλων ονομάτων της παγκόσμιας μουσικής σκηνής όπως οι Interpol και οι Placebo, στοιχείο που γίνεται αντιληπτό από την πρώτη κιόλας ακρόαση του δίσκου. Το ομώνυμο, radio-friendly, κομμάτι “Angel B” με τα γεμάτα ενέργεια αιθέρια φωνητικά της frontwoman του συγκροτήματος, Ελένης Τζαβάρα, είναι αυτό που στο νήμα κερδίζει την πρωτιά ανάμεσα στα δέκα συνολικά κομμάτια του άλμπουμ με τα “Frenzy”, “Krash” και “Away to Say Goodbye” να ακολουθούν κατά πόδας. Ο τομέας των φωνητικών νομίζω ότι αποτελεί και το μεγαλύτερο στοίχημα των Film στο “Angel B” με την ποιότητα ν’ αγγίζει το τέλειο, γεγονός όμως που παράλληλα ανεβάζει και τις προσδοκίες για μια αντίστοιχου μεγέθους ανάπαραγωγή αυτών στις ζωντανές τους εμφανίσεις. Το εφτάλεπτο post-electro κομψοτέχνημα του “SSS!”, σε αντίθεση με τον τίτλο του, κλείνει το άλμπουμ με το πιο δυναμικό και πλέον φασαριόζικο τρόπο. Η επιστροφή του κουαρτέτου των Film με τη δεύτερη κατά σειρά δισκογραφική του δημιουργία προσθέτει ακόμα ένα λιθαράκι στις αμυδρές αχτίδες ηλιοφάνειας που έχουν κάνει αισθητή την εμφάνισή τους τα τελευταία χρόνια στη τοπική μουσική σκηνή, ανεβάζοντας παράλληλα τον πήχυ ακόμα ψηλότερα, τόσο για το ίδιο το κουαρτέτο όσο και για το σύνολο της ελληνικής αγγλόφωνης μουσικής σκηνής.
