Είναι αδύνατο να μην συμπαθήσεις -το λιγότερο- τον Chris Nemmo. O 23χρονος Χρήστος Παναγιωτόπουλος, εκ Πάτρας ορμώμενος, μα πλέον σπουδαστής στο τμήμα Μουσικής Τεχνολογίας στο York της Αγγλίας, ανήκει στις εξαιρέσεις της εγχώριας ηλεκτρονικής/dance σκηνής. Χωρίς πολλές φανφάρες και κομπασμούς, με στόχο την ευρωπαϊκή αγορά, ο Chris φαίνεται να έθεσε από την αρχή ψηλά τον πήχυ.Η μουσική του είναι κατά βάση ατμοσφαιρική, μελωδική deep και progressive house, ενίοτε με φωνητικά που γλυκαίνουν ακόμα περισσότερο τον ήχο. Τα δύο αθέατα στοιχεία της είναι ο αέρας και η θάλασσα -και τα δύο κινούνται σε χαμηλές ταχύτητες, εκεί όπου η αδρεναλίνη είναι σε χαμηλά επίπεδα και η ευφορία επιτρέπει μόνο ασαφή ταξίδια. Κομμάτια όπως το mid-tempo opening track και το 'City'a'Bongos', με το υπέροχο, καλοκαιρινό του μπάσο και τα ξέγνοιαστα πλήκτρα, θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν σε οποιοδήποτε σετ. Το ομώνυμο 4/4, αλλά και η progressive συνέχεια, στηρίζονται στο ίδιο ευφορικό-μελωδικό πρότυπο, ενώ τα breaks στο τέλος απλώς "πειράζουν" τη ρυθμολογική βάση, όχι όμως και την εξ αρχής διαμορφωμένη αύρα -στηριζόμενη στην παράδοση του BT, την early 90s house και όχι μόνο. Η συνοχή είναι σαφής, η ποιότητα της παραγωγής εντυπωσιακή, μερικές από τις ιδέες αρκούντως πιασάρικες, ενώ το το ότι δεν επιχειρεί να εντυπωσιάσει με φτηνά κόλπα, είναι επίσης στα υπέρ του. Τι μένει; Να ωριμάσει ακόμα περισσότερο μουσικά, να δουλέψει ακόμα περισσότερο πάνω στην ενσωμάτωση των φυσικών οργάνων στον ήχο του και να δώσει το δικό του, ξεχωριστό στίγμα, όσο βέβαια είναι αυτό εφικτό. Από αυτόν, τουλάχιστον, το περιμένουμε.
