Ας μιλήσουμε για δίσκους που θριαμβεύουν σε εθνικό επίπεδο και για καλλιτέχνες που έχουν μεγαλουργήσει στα στενά όρια της χώρας τους (o Yuksek δεν μένει καν στο Παρίσι) αλλά για κάποιο περίεργο λόγο οι μεγάλες αγορές όπως είναι αυτή της Αμερικής ή της Μ.Βρετανίας τους χρωστάει ακόμα τόνους αναγνωρισιμότητας.
Ο Pierre-Alexandre Busson έχει υπάρξει για την Γαλλική dance σκηνή των 00s και έπειτα ένας από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους της. Mετά το ντεμπούτο του 2011 απέφυγε έξυπνα τον εγκλωβισμό στην blog house και electro ταμπέλα και μια σειρά από edits μαζί με την ασταμάτητη αναζήτηση του για τον φινετσάτο ήχο των 70s τον έφερε στο «δύσκολο» Nous Horizon του 2017 με την συμμετοχή και της δικής μας Monika. Κάπου εκεί, μετά από ένα life changer ταξίδι στη Βραζιλία οι tropical / exotic ρυθμολογία μπήκε για τα καλά στη ζωή του. Πλέον, θεωρείται ένας πραγματικός connaisseur της disco, όπως όλοι καταλάβαμε από πρώτο χέρι όταν «κέρασε» την Αθήνα simple yet effective χορευτικά jams στο φοβερό dj set του στο 48 Urban Garden το 2018.
Την ίδια εποχή ξεκινάει και το radio show στο Παριζιάνικο ραδιόφωνο Nova. Το βαφτίζει Dance-O-Drome εμπνευσμένος από τον μουσικό μαραθώνιο που είναι η ίδια η ζωή ενός τύπου που βραβεύεται στις Κάννες για την μουσική σε φιλμ όπως το Marguerite & Julie, παίζει κάθε Π/Σ/Κ δίσκους σε cool festival και ξυπνάει χαράματα για να βάλει όρια στην αγάπη του για όλων των ειδών τα grooves, όπως για παράδειγμα η νεορομαντικό italo disco όπως καταγράφεται στο εναρκτήριο “Fantasia”.
Το ενδιαφέρον ασφαλώς, όπως συμβαίνει και στα DJ set του, είναι ότι βρίσκει τον τρόπο να δένει τα πάντα χωρίς να χάνει το χαρακτηριστικό στυλ παραγωγών του. Από την Roulette house era που δίδαξαν οι Daft Punk μέχρι τον κορμό του νέου του album που είναι ο βραζιλιάνικος ήχος. «Βρέθηκα να οδηγώ για πρώτη φορά με δεξιά φορά στο Ρίο για να ανακαλύψω δισκάδικα και έμεινα έκπληκτος από το πόσο καλή ήταν η μουσική. Και οι άνθρωποι της πόλης που τρελαίνονται για τη μουσική σε βαθμό που δεν το έχω ξανασυναντήσει. Από το παιδί μέχρι τον παππού γιορτάζουν και χορεύουν με μουσική παντού και είναι εντυπωσιακο πόσο ειλικρινής και αληθινοί είναι. Μιλάς τυχαία με κάποιον τυχαίο για μουσική και μπορεί να αφιερώσει περίπου 5 ώρες για να σου πει την ιστορία ένος δίσκου χωρίς καν να ξέρεις αν είναι εφικτό να καθαρίσει τα δικαιώματα του album και να το προσαρμόσεις στον δικό σου ήχο…» μου έλεγε στη κουβέντα που είχαμε την προηγούμενη εβδομάδα και που σύντομα θα γίνει podcast.
Και αν το προηγούμενο Nous Horizon τερμάτισε την ανάγκη του ίδιου να παράγει μουσική για τις pop μάζες, από αυτό το άλμπουμ o Pierre ξεκινάει να καταπιάνεται μουσικά μόνο με ό,τι λαχταράει η καρδιά του και παραδίδει ένα επικών διαστάσεων album με 16 συνθέσεις και διάρκεια άνω των 50 λεπτών. Από τις Razor-N-Tape Νεοϋρκέζικες παρέες του με τον θρύλο Diogo Strausz στο "Overlly Human" που η μπασογραμμή του ξυπνάει Metro Area αναμνήσεις μέχρι το ριζοσπαστικό afro remix του στο "Kwatamaja" των Jupiter & Okwess που για τις ανάγκες του album πήρε την ιδανική afro disco φόρμα που του ταιριάζει ακόμα και αν η πρώτη του εμφάνιση έγινε 2 χρόνια πριν. Επιπλέον, οι συνήθεις ύποπτοι του κλασσικού Yuksek disco sound είναι επίσης παρόντες. Οι φίλοι του Juveniles συνοδεύουν το "The Night" με τον M.I.L.K., ο ίδιος σηκώνει το βάρος του ομότιτλου track με το πιο acid disco κομμάτι του μέχρι σήμερα ενώ λίγο πριν το φινάλε οι Isaac Delusion συνεισφέρουν με το ρομαντικό "Because Of You". Ακόμα και αν -όπως συνηθίζεται- προσπαθήσει κάποιος να σκιπάρει τα ουκ ολίγα ιντερλούδια, στη πρώτη ολοκληρωμένη ακρόαση θα κατάλαβει ότι αυτές είναι οι απαραίτητες ανάσες που αφήνει ο δημιουργός στον ακροατή. Και αν υπάρχει αυτή την εποχή στη Γαλλία κάποιο φρέσκο μουσικό μυαλό που να είναι ικανό στο να ντύνει με ήχο τις εικόνες, τότε ο Pierre που σύντομα θα υπογράφει ως full time, film music composer είναι ο άνθρωπος που καθόλου τυχαία δίνει στον ακροατή με θέματα σαν το "Santa Teresa" τις παύσεις που δεν ήξερε ότι χρειάζεται σε αυτό το -τρόπον τινά- concept album.
Συνολικά, ενορχηστρωτική του δυνότητα σοβαρεύει στ’αλήθεια σε αυτό το τρίτο και πιο περιπετειώδες άλμπουμ του, κάνοντας ξεκάθαρο ότι επιτέλους έφτασε στην πηγή που εμπνέει τα tropical grooves του και έχοντας γεμίσει μουσικές εμπειρίες από τους άπειρους guests που έχει φιλοξενήσει στο περίφημο Dance-O-Drome radio show του.
"Santa Almas Benditas", "Hypra Sensorial", "Pura Onda", "O Gato" και το closing track "Ipanema" έχουν όλα άρωμα Βραζιλίας και είναι εδώ για γεμίζουν φως τα σετ και τις playlist του φετινού καλοκαιριού. Ο ίδιος άλλωστε προτιμά να παίζει πλέον σετ με το φως της μέρας, ή λίγο πριν δύσει ο ήλιος και soft rock jams σαν το "Surreal" με την φωνή του Sinkane, είναι η τρανή απόδειξη της στροφής του Yuksek προς έναν ήχο που θα ακούγεται cool ακόμα και 10 χρόνια μετά.
