Απ’ όλα τα μέλη των Sonic Youth μετά την διάλυση τους, είναι ο Thurston Moore που έχει αφήσει πιο έντονα το στίγμα του με την μετέπειτα, solo δισκογραφική σταδιοδρομία του, καταφέρνοντας να κουβαλήσει στοιχεία από τη κληρονομιά του θρυλικού γκρουπ σε μία νέα, προσωπική και ακομπλεξάριστη ροκ ελευθερία. Στην έκτη του δουλειά, διάρκειας 82 λεπτών, ο αμερικανός κιθαρίστας βρίσκει μία εκπληκτική ισορροπία ανάμεσα στις πιο πειραματικές, εξερευνητικές του νευρώσεις και στο πηγαίο κάλεσμα του να ροκάρει. Έτσι, έχοντας σταθερά στο πλευρό του, την Debbie Googe των My Bloody Valentine στο μπάσο, τον James Sedwards στην δεύτερη κιθάρα, και τον Jem Doulton των Oscillation στα drums, o Thurston Moore οικοδομεί στο By The Fire έναν ολιστικό ροκ ήχο που εκφράζει όλους τους διαφορετικούς κόσμους από τους οποίους προέρχεται μουσικά. Μπορεί τα δύο πρώτα κομμάτια του δίσκου να ξεγελούν με τις ευθύβολες, ροκ διαθέσεις τους και την οριακά stoner αισθητική τους, αλλά το αληθινό σχήμα του άλμπουμ σμιλεύεται μεθοδικά, με μακροσκελείς συνθέσεις, όπως το “Breath”, το “Siren” και ειδικά το σχεδόν 17λεπτο “Locomotives”. Αυτό αποτελεί και το αποκορύφωμα αυτής της φιλοσοφίας τραγουδιών, όπου ο Moore ξεδιπλώνει όλη του την μαεστρία ως υφαντής διαφορετικών ηχητικών υφών, ακόμη και μέσα σε μόνο ένα κομμάτι. Εν τω μεταξύ, οι περισσότεροι στίχοι προέρχονται από την πένα του λονδρέζου ποιητή Radieux Radio και αποτυπώνουν τις κοινωνικοπολιτικές διαστάσεις της αγάπης ως κυρίαρχη ιδεολογία, προσφέροντας έναν ταιριαστό, εύπλαστο, θεματικό αφήγημα στις ποικιλόμορφες, ηχητικές περιπέτειες του Moore. Εν τέλει, το By The Fire είναι ένα άλμπουμ που συνδυάζει επιτυχημένα τα διάφορα, εκφραστικά πρόσωπα του δημιουργού του και δικαιολογεί την εξαντλητική του διάρκεια. Τελικά, εκτιμάς την διάθεση του Moore να πάει εκεί που τον τραβάει το απελευθερωμένο ένστικτο του. Γιατί συνήθως, αυτό είναι ένα μέρος όπου το ροκ φτάνει στις κορυφές του.
Άκου κι αυτό: Body/ Head - Coming Apart (2013)
