«Τα μάτια μας κοιτάνε στο φεγγάρι, μα τα δάκρυά μας πέφτουνε στη γη και προσευχόμαστε, μακάρι κάποιος να ‘ρθει να μας πάρει, να μας πει την ιστορία απ’ την αρχή»
(«Ακαταλαβίστικο»)
Μετά την "outsider" απήχηση που είχε το ντεμπούτο του, Μυστικές Χορευτικές Κινήσεις, το Παιδί Τραύμα επιχειρεί με το δεύτερο άλμπουμ του, Θα Καταστρέψω τον Κόσμο, να κάνει ένα ιδιότυπο concept album. Αυτό συνθέτει το soundtrack της απολογητικής εξομολόγησης ενός παρανοϊκού εγκληματία, που πριν τρεις δεκαετίες επιχείρησε να καταστρέψει τον κόσμο. Ο κίνδυνος αποσοβήθηκε, η υπόθεση κουκουλώθηκε, όμως η μουσική ταξιδεύει τις λεπτομέρειες των εγκληματικών σχεδίων του Κακού Ανθρώπου στις επόμενες γενιές, κλεισμένη σε μια θήκη βινυλίου.
Το Θα Καταστρέψω τον Κόσμο καλό θα είναι να μην αντιμετωπιστεί, ακουστεί και αξιολογηθεί τόσο ως concept album αλλά ως μιας αντιπροσωπευτική κατάθεση ενός σύγχρονου είδους μουσικής ποίησης. της ποίησης της γενιάς του 1990 που έχει ζήσει την εφηβεία της και τη νεότητα της μέσα στους αχανείς διαδρόμους του κόσμου όπως τον ξέρουμε μετά το 2000. Πίσω από τα σχέδια τρομοκρατικών ενεργειών, τη δηλητηρίαση των υδραγωγείων και όλες αυτές τις ιδέες που παραπέμπουν σε μια στοίβα βιβλίων του Dan Brown και που δεν ξεφεύγουν από το χαμηλό όριο της χαριτωμένης παιδιάστικης επανάστασης, το Θα Καταστρέψω τον Κόσμο παίζει στη διαπασών ωδές για τους ευαίσθητους και συγχυσμένους ψυχικούς κόσμους της γενιάς του που τρέφεται με Playstation και εστιατόρια ακριβά. Τα κομμάτια εκλύουν μια ελκυστική μελωδική spoken word περασμένη σε ένα απολαυστικό patchwork DIY ηχητικών ιδιωμάτων, με εμφανή πάντως αναβάθμιση στην παραγωγή σε σχέση με το Μυστικές Χορευτικές Κινήσεις (και στα δύο την έχει αναλάβει ο Κτίρια τη Νύχτα).
Η σκοτεινή ιστορία της «Χιονάτης», οι industrial σειρήνες των «Ασθενοφόρων» και το συμβολικό instrumental επίμετρο της «Θεραπείας» είναι από τις πιο δυνατές στιγμές του δίσκου, επιδεικνύοντας παράλληλα και τις νέες εκτάσεις της διευρυμένης γκάμας του μουσικού. Φυσικά, το lead single «Ακαταλαβίστικο» είναι το αδιαφιλονίκητο επίκεντρο του δίσκου που προσφέρει από την πρώτη ακρόαση την πιο αντιπροσωπευτική ιδέα για το τι σε περιμένει στις υπόλοιπες ιστορίες που το περιτριγυρίζουν. Είναι τα θραύσματα μιας διαλυμένης σχέσης του παρελθόντος, από αυτά που όλοι ξορκίζουμε αλλά και όλοι επιστρέφουμε για να τα τραγουδήσουμε.
Οι πρωτόλειοι, απαλοί, μυστικοί, χορευτικοί βηματισμοί από το Παιδί Τραύμα συστρέφονται και βαθαίνουν αποκτώντας ένα πιο στιβαρό και σίγουρο πάτημα που έχει πολλά να πει. Με το Θα Καταστρέψω τον Κόσμο το Παιδί Τραύμα -αν και έχει δρόμο ακόμα να διανύσει για να κατακτήσει την τεχνική του concept album- μπορεί να νιώθει υπεύθυνα ότι η πρώτη φάση του προσωπικού του δημιουργικού πειράματος έχει πετύχει και συνεισφέρει με τον στέρεα πια διαμορφωμένο ήχο του μια εξαιρετική προσθήκη στα εγχώρια πράγματα.
