Όταν το ημερολόγιο έγραφε 2003, η καριέρα της Joss Stone έμοιαζε έτοιμη να απογειωθεί. Το άλμπουμ The Soul Sessions ιντρίγκαρε τους alternative μουσικόφιλους με τον τόσο/όσο soul ήχο του, ενώ δημιούργησε και μια ιντερνετική «φαγούρα», με αιχμή του δόρατος τη διασκευή σε ένα τραγούδι ήδη γνώριμο κι αγαπημένο: το κατ' αυτήν “Fell In Love With A Girl” των White Stripes αποτέλεσε το εισιτήριό της για το indie κοινό και ένα νέο αστέρι φάνηκε να ξεκινάει πορεία προς τα εμπορικά charts. Το δε Mind Body & Soul (2004) έκανε καλή δουλειά στο να συντηρήσει εκείνη την πρώιμη φήμη, χάρη κυρίως στην επιτυχία “You Had Me”, η οποία έδειξε πως η 17χρονη (τότε) Αγγλίδα τραγουδοποιός κατανοούσε πώς να μπλέξει ωφέλιμα τις soul ανησυχίες της με την ποπ αισθητική.
Fast forward στο σήμερα, εκείνες οι προσδοκίες δεν επιβεβαιώθηκαν: η Joss Stone μοιάζει πια με απατηλή μνήμη των ηχητικών τάσεων της προηγούμενης δεκαετίας και η μουσική της οντότητα δεν φαίνεται ν' απασχολεί και πολλούς. Κάτι βέβαια που, από μόνο του, δεν είναι κατ' ανάγκη καταδικαστικό για την καλλιτεχνική αξία των δίσκων της –έχουμε άλλωστε δει πολλούς να κυκλοφορούν στιβαρές δουλειές αφότου γύρισαν την πλάτη τους στο mainstream. Αλλά, ακούγοντας το 7o άλμπουμ της Water For Your Soul, γίνεται άμεσα αντιληπτό πως δεν έχουμε μία από αυτές τις περιπτώσεις.
Ο δίσκος μπλέκει αρκετά διαφορετικά είδη, προσπαθώντας να δημιουργήσει μια ελκυστική μουσική βάση, ώστε να δώσει πάτημα στην ερμηνεύτρια από το Ντόβερ να ξεδιπλώσει τη φωνή της. Όμως, όσο τα τραγούδια παίζουν, αντιλαμβάνεσαι πως δεν υπάρχει εδώ κανένα στοιχείο έκπληξης, ιδιαιτερότητας, κάτι το συναρπαστικό που θα σε κάνει να σηκώσεις το φρύδι, πόσο μάλλον να επιτρέψει επανειλημμένες ακροάσεις. Γνώριμα μοτίβα, σίγουρες λύσεις, μανιέρες: η Stone και η ομάδα της φαίνονται να τα αποδέχονται όλα αυτά αδιαμαρτύρητα.
Το αποτέλεσμα είναι ένας δίσκος πέρα για πέρα αδιάφορος, μια κυκλοφορία που θα χαθεί στον σωρό των τόσων ακόμα μπασταρδεμένων soul προσπαθειών εκεί έξω. Παρά τον τίτλο του, το Water For Your Soul δεν ακούγεται σαν να προσπαθεί να βγάλει ψυχή, μα σαν δουλειά που αποσκοπεί να μην ενοχλήσει κανένα αυτί, προσφέροντας ένα πακέτο τραγουδιών που θα ακούγεται απαλά και παρασκηνιακά στις χαλαρές στιγμές ενός κυριακάτικου απογεύματος· μπορείτε βέβαια να το φανταστείτε και ως το απόλυτο soundtrack εταιρικών μαζώξεων σε hip bars, χωρίς ν' αλλάξει κάτι στους συσχετισμούς. Είναι κρίμα να σε έχει προικήσει η φύση με τέτοια φωνή και να αναλώνεσαι σε τέτοιες γλυκανάλατες συνθέσεις.
{youtube}AA0SvQ1gyKw{/youtube}
