Ας υποθέσουμε ότι γνωρίζετε ποιος είναι ο Steve Gunn: βιρτουόζος κιθαρίστας που συνήθως αρέσκεται σε συνεργασίες (Gunn-Truscinski Duo, Hiss Golden Messenger, GHQ, Kurt Vile & The Violators κ.ά.), αλλά τα τελευταία χρόνια κέρδισε την αναγνώριση μέσα από σόλο δίσκους οι οποίοι έκαναν εντύπωση –διαβάστε ένα έξοχο κείμενο του Διονύση Κοτταρίδη εδώ. Ας υποθέσουμε, επίσης, ότι ξέρετε και τους Black Twig Pickers, το αμερικανικό κουαρτέτο που ειδικεύεται στους μετασχηματισμούς της παράδοσης των Απαλλαχίων, χρησιμοποιώντας, όμως, τα παλιά εργαλεία (βιολί, μπάντζο, φυσαρμόνικα κλπ.). Πόσο πιθανό είναι να προβλέψετε τι θα προκύψει από τη συνεργασία τους;
Όχι ιδιαίτερα, θα έλεγα· ειδικά αν έχετε ακούσει την προηγούμενη σύμπραξή τους, το σινγκλ "Lonesome Valley" του 2013. Γιατί σε εκείνη την προσπάθεια τα πράγματα εξελίσσονταν αρκετά νορμάλ, ενώ στο Seasonal Hire κρύβονται εκπλήξεις. Κατ’ αρχάς, εδώ έχουμε αυτοσχεδιαστικές καταστάσεις, οι οποίες γεννιούνται μεν μέσα από τις διαδικασίες που ακολουθούν οι Black Twig Pickers σε όλες τους τις ηχογραφήσεις (αποκλειστικά ζωντανό αποτέλεσμα, χωρίς overdubs και ενισχυτές), προκύπτουν δε αναπάντεχα φρέσκες. Επιπλέον, η παρουσία του Gunn δεν έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο που (ίσως) θα περιμέναμε, αλλά εμφανίζεται απόλυτα ενσωματωμένη στον συνολικό ήχο.
Πέντε κομμάτια περιλαμβάνονται στον εν λόγω δίσκο, όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να τον θεωρήσουμε EP (όπως διάβασα κάπου), αφού η διάρκειά του φτάνει στα 38 λεπτά. Έχουμε να κάνουμε δηλαδή με συνθέσεις μεγάλης διάρκειας ως επί το πλείστον, οι οποίες εκτυλίσσονται με ιδιαίτερα ενδιαφέροντες τρόπους: το οργανικό “Dive The Pearl”, λ.χ., ξεκινά με αραιή ενορχήστρωση για να εξελιχθεί μέσω μιας επαναλαμβανόμενης φράσης, η οποία δημιουργεί ένα διακριτικά παλλόμενο στάσιμο κύμα. Το παραδοσιακό “Don’t Let Your Deal Go Down” είναι ό,τι πιο straight διαθέτει ο δίσκος, το “Cardinal 51” –με τα ερχόμενα απ’ το βάθος φωνητικά της Sally Ann Morgan– αναδύεται μυστηριώδες και παιγνιώδες ταυτόχρονα, ενώ η ανασύσταση του “Trailways Rumble” (από το Time Off του Gunn) διαθέτει πλέον στίχους και μια αιθεροβαμοσύνη που το διαφοροποιεί έντονα σε σχέση με το πρωτότυπο. Η κορωνίδα του άλμπουμ, όμως, είναι το επικό 16λεπτο "Seasonal Hire": ένα τζαμάρισμα που ανακατώνει τη φολκ με τις ινδικές ράγκες, με τρόπο που κάνει τον χρόνο να συστέλλεται.
Είναι πράγματι πολύ ενδιαφέροντα όσα συμβαίνουν στο Seasonal Hire, όπου παρατηρούμε μια ομάδα μουσικών να ασκείται στη συνύπαρξη, στην επί ίσοις όροις δημιουργία, στον αυτοσχεδιαστικό διάλογο. Κι όλα να οδηγούν σε μια σύμπλευση ενίοτε εκρηκτική, η οποία διαθέτει ζωντάνια και άγρια ομορφιά. Δύσκολα μπορώ να φανταστώ τους συμβαλλόμενους να απομακρύνονται απαράλλαχτοι από τούτη την κατάθεσή τους.
{youtube}Pm-ADL_5-8w{/youtube}
