Hardcore φούρια, μελωδικά περάσματα και πολιτικοί στίχοι: να ποιοι είναι οι Stick To Your Guns από την Orange County, οι οποίοι παραδίδουν με το Disobedient τον 5ο τους δίσκο μέσα σε μια δεκαετία. Και όπως γίνεται συνήθως με τις punk και hardcore μπάντες, όσο περνάνε τα χρόνια η ολομέτωπη σκληράδα τους ξεκινήματος αφήνει χώρο και έμφαση στις μελωδίες και στα καθαρά φωνητικά. Αυτό συνέβη και στην περίπτωση των Καλιφορνέζων, με το Disobedient να αποτελεί την πιο προσβάσιμη και «φιλική» προς το ευρύτερο κοινό δουλειά τους. Αν όμως με τα παραπάνω περιμένετε να ακούσετε καμιά νερόβραστη ξεπέτα για προσέλκυση εφήμερων οπαδών ή το γκάζι να φεύγει από το πάτωμα, θα διαψευστείτε.
Στο άλμπουμ αριθμός 5 οι Αμερικανοί μπαίνουν για τα καλά στα νερά του μελωδικού hardcore, το μπολιάζουν όμως με μια metalcore λογική ως προς τη δομή των τραγουδιών. Το εναρκτήριο “It Starts With Me”, βέβαια, δεν θυμίζει τίποτα τέτοιο· ο χαρακτήρας του είναι επικός, οι κιθάρες χτίζουν ατμόσφαιρα παρά στοχεύουν στο head banging σου, ενώ τα τύμπανα χτυπούν σε ένα σχεδόν στρατιωτικό τέμπο. Οι στίχοι όμως στρώνουν τον δρόμο ως προς τη θεματική που θα ακολουθηθεί στη συνέχεια: «as a human being to realize the enormous suffering, misery, confusion there is in the world and it's our responsibility to change all that». Και το “What Choice Did You Give Us” δίνει άμεσα τη συνέχεια της παραπάνω σκέψης: αυτοί κι εμείς, η ώρα να κάνουμε κάτι είναι τώρα, τέρμα οι δικαιολογίες –ή, με τα λόγια της ίδιας της μπάντας, «Do not allow a peaceful rage to become hate, I promise you you'll regret the day».
Η παραμορφωμένη μπασαδούρα που κουβαλάει το “Nobody” φέρνει στο μυαλό τους Rise Against του The Sufferer & The Witness, το “RMA” διαρκεί μόλις 88 κολασμένα δευτερόλεπτα και το “Nothing You Can Do To Me” εμπεριέχει στο DNA του τη δεύτερη punk έκρηξη των 1990s. Στο δε “Crown” οι Stick To Your Guns αποδεικνύουν ότι τα καθαρά φωνητικά και τα mid-tempo περάσματα δεν νερώνουν σε τίποτα το μήνυμα και την ορμή της μουσικής τους. Το “The War Inside”, πάλι, περιέχει δεύτερα φωνητικά που τα φαντάζεσαι ήδη να τραγουδιούνται με πάθος από τους οπαδούς στις συναυλίες, ενώ το τελείωμα του Disobedient μιλάει από μόνο του, μπλέκοντας την πιο μαλακή στιγμή του συνόλου με την πιο άγρια: το “Left You Behind” μαρτυρεί λοιπόν πως η μπάντα μπορεί να γράψει μπαλάντα χωρίς να ακούγεται εμπορική, ενώ το “Every Second” φαίνεται να έχει βάλει σκοπό να κάνει τα αυτιά σου να ματώσουν.
Δεν στοχεύσανε επομένως για τα μεγάλα στάδια οι Stick To Your Guns στο φετινό τους άλμπουμ, ούτε και πουλήσανε την ψυχή τους στο διάολο για μια δισκογραφική ανέλιξη. Εξακολουθούν να κατασκευάζουν ηχητικές και λεκτικές επιθέσεις απέναντι σε όλα τα στραβά του κόσμου γύρω μας, χωρίς εκπτώσεις και δεύτερες σκέψεις επ' αυτού. Απλά άφησαν ένα μικρό κομμάτι της μουσικής τους να εμπλουτιστεί από μελωδίες και προσβασιμότητα, ώστε να προχωρήσει η δημιουργικότητά τους μπροστά. Το πετυχαίνουν και μάλιστα εμφατικά, συνεχίζοντας την ανοδική τους πορεία μέσα στους κόλπους του hardcore, απλώνοντας πλέον τα πλοκάμια τους και σε παρακείμενες μουσικές γειτονιές.
{youtube}FYrZfF9eK_k{/youtube}
