O Joey Bada$$ έχει βρεθεί τελευταία με τους προβολείς της δημοσιότητας στραμμένους πάνω του, όχι όμως επειδή κυκλοφόρησε το B4.DA.$$. Αφορμή στάθηκε μια φωτογραφία του συγκροτήματός του –των Pro Era– στο Instagram. Τι απεικόνιζε; Μα τη Malia Obama, κόρη του Barack Obama, να φοράει ένα μπλουζάκι του γκρουπ! Πού είναι το κακό, θα αναρωτηθείτε. Eίναι στο ότι η φωτογραφία δεν ανέβηκε ποτέ από την ίδια την κοπέλα, προκαλώντας έτσι ερωτηματικά για το πώς ακριβώς ήρθε στην κατοχή του ράπερ. Εξ αιτίας λοιπόν αυτού, υπάρχουν συζητήσεις πως έχει ξεκινήσει ομοσπονδιακή έρευνα από το FBI, ενώ ο ίδιος ο Joey Bada$$ δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξη ότι το τηλέφωνό του παρακολουθείται και πράκτορες περιτριγυρίζουν το σπίτι του. Μύλος η κατάσταση...
Αλλά ας γυρίσουμε στη μουσική. Το B4.DA.$$ είναι το ντεμπούτο του Νεοϋορκέζου ράπερ στη δισκογραφία, μετά από δύο mixtapes τα οποία καταφέρανε να τον εδραιώσουν στη συνείδηση όχι μόνο των χιπ χοπ οπαδών, αλλά και ευρύτερου φάσματος ακροατών. Εάν πάντως περιμένατε το πρώτο επίσημο άλμπουμ του να διαφέρει από τους προκατόχους του, θα διαψευστείτε. Το B4.DA.$$ δεν ενδιαφέρεται να αλλάξει τη σύνθεση ομάδας που κερδίζει και, ακούγοντας το αποτέλεσμα, κάνει πολύ καλά. Έτσι, η έμφαση στον 1990s boom bap ήχο και στον όλο αέρα της golden era βρίσκεται κι εδώ πανταχού παρούσα –με την απαραίτητη βέβαια ανανεωτική διάθεση, για να μην ακούγεται ως μουσικό ραμολιμέντο. Τόσος νεωτερισμός ώστε να μην ακούγεται ως καρμπόν, όσος όμως χρειάζεται και για να μην αναχωρεί το αποτέλεσμα από την ηχητική του αφετηρία.
Ο δίσκος ξεκινάει και τελειώνει με beats του Statik Selektah κι αυτό δεν θα μπορούσε να είναι ενδεικτικότερο για τον συνολικό του ήχο. Το “Piece Of Mind”, ας πούμε, θα μπορούσε να τοποθετηθεί αυτούσιο σε δουλειά του Βοστωνέζου παραγωγού δίχως να ξενίσει κανέναν. Στα υπόλοιπα παραγωγικά credits συναντούμε ονόματα με τα οποία ο Joey Bada$$ έχει συνεργαστεί και στο παρελθόν, όπως τους ομόσταυλους στην Pro Era φάρμα Lee Bannon και Kirk Knight, τον Freddie Joachim –ο οποίος ακούγεται όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια, χάρη στο κράμα του από οργανική τζαζ και blunted ρυθμούς– τον DJ Premier με έναν ανανεωμένο ήχο σε σχέση με την κλασική συνταγή των παλιότερων εποχών, αλλά κι ένα από τα πιο «καυτά» ονόματα του σήμερα, τον Hit-Boy. Βέβαια το τραγούδι που θα συγκεντρώσει τα βλέμματα των φανατικών του 1990s ήχου είναι το “Like Me”: έχει γραφτεί από τον J Dilla και τους Roots και ηχεί ακριβώς όπως θα το περιμένατε, προερχόμενο από τα συγκεκριμένα ονόματα.
Στιχουργικά τώρα ο Bada$$ δεν κάνει κάποιο επιπλέον άλμα, κάτι που δεν σημαίνει βέβαια ότι οι ρίμες εδώ είναι μέτριες. Το κάθε άλλο· συνεχίζουν στη γνωστή ποιοτική ρότα που επέδειξε και στις προηγούμενες δύο δουλειές του, μπλέκοντας φιλοσοφίες περί ζωής και επιβίωσης με κάποια διάσπαρτα και λίγο πιο περισπούδαστα lines περί Σουμέριων, του επουράνιου και του ταξιδιού στον χρόνο. Τεχνικά, πάλι, τα πράγματα βρίσκονται σε άρτιο επίπεδο, συνδυάζοντας flow που αγκαλιάζει τα instrumentals και ταχύτητες όπου χρειαστεί –όπως για παράδειγμα στο “Paper Trail$”. Πολλές φορές, μάλιστα, με μερικά πιασάρικα, επαναλαμβανόμενα hooks, δίνεται και μια εξτρά ώθηση στα (ήδη καλοβαλμένα) κομμάτια, μοστράροντας το προσωπικό στοιχείο του Joey Bada$$, αλλά και την παρεμβατικότητά του στον χαρακτήρα ενός track.
Όταν οι Linkin Park κυκλοφορήσανε το Meteora, αρκετοί είπαν ότι η παρόμοια φύση του με το Hybrid Theory σήμαινε πως στο επόμενο βήμα τους έπρεπε να αλλάξουν για να μη πέσουν στην παγίδα της επανάληψης. Μετά βέβαια ήρθε το Minutes To Midnight και –ακόμα χειρότερα– το A Thousand Suns, και όλοι κατάλαβαν πως η επανάληψη ενός αποδεδειγμένου στυλ ίσως δεν είναι και τόσο κακό πράγμα τελικά. Την ίδια κριτική ακούει σήμερα και ο Joey Bada$$ από κάποιους, περί απουσίας του καινούργιου και μιας-απ'τα-ίδια αισθητικής. Ακούστε για παράδειγμα το “No. 99”, που θυμίζει μεν το “Scenario” των A Tribe Called Quest (μοιράζονται άλλωστε το ίδιο sample), αλλά μέσα από τη νεανική ματιά του Bada$$ αποκτά καινούργια δυναμική και πνοή.
Αν είναι λοιπόν το νεωτερίστικο να συνδυάζεται από πτώση του επιπέδου της συνθετικής γραφής, τότε το καλοστημένο και αποδεδειγμένα αποτελεσματικό είναι μάλλον και προτιμότερο. Τι λέτε;
{youtube}-LMnXxNdclg {/youtube}
