O Michael David Cummings, ή αλλιώς Spider One, δεν είναι άλλος από τον μικρό αδελφό του Rob Zombie· και, όπως σωστά ίσως φανταζόσαστε, παίζει κι εκείνος industrial metal. Στη χώρα μας είναι ωραίο να το ακούμε, ειδικότερα σε club, ενώ έχουμε δει λάιβ και συγκροτήματα τα οποία έχουν ξεφύγει από την ταμπέλα –όπως π.χ. τους Nine Inch Nails και τους Rammstein (κάποτε είχε ανακοινωθεί μάλιστα και ο Rob Zombie, όμως αυτό είναι μια άλλη ιστορία...).
Ο Spider One δεν είναι χθεσινός στον χώρο: η πρώτη του κυκλοφορία με τους Powerman 5000 χρονολογείται στο 1995, ενώ η μεγάλη τους επιτυχία με το “Tonight The Stars Revolt!” ήρθε το 1999. Με το νέο τους (7ο στούντιο) άλμπουμ θα επιθυμούσε να επαναλάβει κάτι ανάλογο. Αλλά όσο καλή διάθεση κι αν έδειξα απέναντι στο Builders Of The Future, δεν μπόρεσα να βρω κάτι να μου κινήσει το ενδιαφέρον. Ένα-δυο τραγούδια που φαίνονται να ξεχωρίζουν θα τα έγραφε στην καθισιά του ο μεγάλος αδελφός, ενώ το συνολικότερο επίπεδό τους φαίνεται παιδικό –οι στίχοι δε, ακόμα περισσότερο... Όπως για παράδειγμα στο εναρκτήριο “Invade, Destroy, Repeat”, όπου απλά επαναλαμβάνονται συνεχώς οι τρεις αυτές λέξεις.
Η φόρμουλα που ακολουθείται, γνωστή: ένα βασικό χορευτικό ριφ, που θα ήθελε πολύ να μοιάζει στο “Dragula” του Rob Zombie, είναι όμως σχεδόν το ίδιο σε όλα τα κομμάτια. Το μοναδικό τραγούδι που διαφέρει είναι η μπαλάντα “I Want To Kill You”. Αλλά για να κριθεί επιτυχημένη μια μπαλάντα θέλει φωνή, θέλει ριφ και συναίσθημα· τα οποία ούτε ο Spider One, ούτε η μπάντα του δείχνουν να διαθέτουν. Παλιότερα βέβαια είχε δίπλα του και καλύτερους μουσικούς, που τον βοηθούσαν στις συνθέσεις, ενώ κατά καιρούς είχε και διάφορες συμμετοχές, οι οποίες ανέβαζαν το γενικό επίπεδο των κυκλοφοριών.
Τώρα όμως; Τώρα πραγματικά δεν σου μένει κάτι από το Builders Of The Future. Καθώς κυριαρχεί η αίσθηση της επανάληψης, δεν γίνεται ν' αποφύγεις την εντύπωση ότι πρόκειται για έναν δίσκο που βγήκε απλά γιατί έπρεπε να βγει. Το μόνο καλό –εάν μπορείς να το πεις καλό– είναι ότι τελειώνει γρήγορα η ακρόαση, καθώς η διάρκεια φτάνει δεν φτάνει τα 40 λεπτά, οπότε δεν προλαβαίνει να σε κουράσει.
Βέβαια, ό,τι και να γράψω εγώ ή ο κάθε κριτικός για το Builders Of The Future, ο Spider One μας έχει κανονικά γραμμένους, εκεί μάλιστα που δεν πιάνει μελάνι. Γιατί, για έναν περίεργο λόγο, είναι πάρα πολύ δημοφιλής στην Αμερική και έχει δει δεκάδες τραγούδια του να χρησιμοποιούνται σε ταινίες ή σε video games. Ενδεικτικά αναφέρω τα Mission Impossible II και παιχνίδια όπως τα Gran Tourismo 3. Οπότε και χάλια να είναι –που είναι– το νέο του άλμπουμ με τους Powerman 5000, πρόβλημα δεν υπάρχει. Θα βρει τον τρόπο ν' ακουστούν τα τραγούδια του σε ένα διαφορετικό κοινό και θα είναι και ευχαριστημένος. Επειδή όμως εγώ δηλώνω παραδοσιακός, λαμβάνει και τον βαθμό που βλέπετε πιο πάνω...
{youtube}TR7qwu8grWo{/youtube}
