Μα τι στο καλό είναι αυτό το V στο όνομά τους; Τίποτα άλλο παρά ο τρόπος της τριπλέτας από τη Γλασκώβη να διασφαλίσει ότι, όταν κάποιος θα τους αναζητήσει στο Google, δεν θα βρεθεί μπροστά σε τρούλους και... γυναικωνίτες! Ζουν βλέπετε στην εποχή του διαδικτύου οι Σκωτσέζοι και προσαρμόζονται στις σύγχρονες συνθήκες. Ενώ όμως οι ημέρες του γρήγορου ίντερνετ ταιριάζουν περισσότερο σε εφήμερα ακούσματα, σε δίσκους που ηχούν σαν 3 singles + άλλα 10 τραγούδια απλά για να συμπληρωθεί η tracklist και σ' ένα γενικότερο αναμάσημα γνωστών και δοκιμασμένων μουσικών δομών και μοτίβων, οι Chvrches δείχνουν διατεθειμένοι να διαφοροποιηθούν.
«Ώρα είναι να μας πεις ότι προσφέρουν καινοτομία...», ακούω ήδη να μουρμουρίζουν κάποιοι –και εξηγούμαι ευθέως: ούτε στο ελάχιστο. Synth pop μας σερβίρει η παρέα από τη χώρα των κιλτ, χωρίς ίχνος πειραματισμού ή ανησυχιών περί πρωτοπορίας. Ποιος όμως είπε ότι ένας δίσκος πρέπει σώνει και καλά να ψάχνει το καινούριο για να είναι καλός; Σίγουρα όχι οι Chvrches, πάντως, οι οποίοι ποντάρουν εδώ σε διαχρονικές αξίες· σε ογκώδη synths, σε μια μεγάλη, παλλόμενη και ενεργητική ποπ καρδιά, σε χαρακτηριστικά φωνητικά (τόσο βασικά, όσο και δεύτερα) και φυσικά στην αμεσότητα που οφείλει να έχει ένα τέτοιο εγχείρημα. Από τις μέρες άλλωστε όταν σκάσανε στο διαδικτυακό τερέν τα πρώτα τους κομμάτια, αυτές τις αξίες προβάλανε, σε αυτές μείνανε και με αυτές τελικά νικήσανε. Γιατί μην έχετε αμφιβολία πως το TheBonesOfWhatYouBelieve είναι μεγάλη νίκη για ένα συγκρότημα που σχηματίστηκε μόλις πριν από δύο χρόνια και πλέον βλέπει το ντεμπούτο του να φιγουράρει στις περισσότερες λίστες με τους καλύτερους δίσκους του 2013.
Και πώς να μη γίνει κάτι τέτοιο δηλαδή όταν παραδίδεις μια ολοκληρωμένη δουλειά, της οποίας η tracklist θα μπορούσε να αυτονομηθεί σε πιθανά singles; Τις συστάσεις ανέλαβε επισήμως το “The Mother We Share", δείχνοντας παράλληλα τα δόντια του γκρουπ. Ήταν μόνο η αρχή, μιας και το αμέσως επόμενο single, το “Recover”, όχι μόνο φρόντισε να συνεχίσει στην ίδια πορεία, μα ανέβασε κιόλας τους Chvrches επίπεδο· γενόμενο ένα από τα τραγούδια της περασμένης χρονιάς, χάρη στο τείχος που χτίζουν τα πλήκτρα του και στα τόσο αξιομνημόνευτα φωνητικά της Lauren Mayberry. Δεν χορτάσατε; Αφήστε τότε το “Gun” να σας κολλήσει στον τοίχο με το σκέρτσο, το νάζι, την εφηβική αφέλεια και την εθιστική του φύση. Θέλετε κι άλλο; “Lies” για το τέλος, με έναν ρυθμό ο οποίος σε πιάνει από τα κέρατα από το πρώτο κιόλας δευτερόλεπτο, οδηγώντας σε κατόπιν με σταθερότητα στην εναλλαγή μελωδίας του ρεφρέν, που θέλοντας και μη σε αναγκάζει να κουνήσεις ρυθμικά (τουλάχιστον) το κεφάλι σου μαζί του.
Μη νομίζετε ωστόσο ότι αλλάζει κάτι αφού τελειώσουν τα επίσημα singles. Το “Night Sky”, για παράδειγμα, θα αρκούσε κι από μόνο του για να αναδείξει ένα συγκρότημα από την αφάνεια –εδώ μέσα βέβαια είναι απλά ένα εκ των υπολοίπων κομματιών που συμπληρώνουν το άλμπουμ. Το “Tether” ξεκινάει με Cocteau Twins αναμνήσεις μόνο και μόνο για να καταλήξει σε μια χιονοστιβάδα από synths και ονειρικά φωνητικά, ενώ τα “We Sinks” και “Science/Visions” προσφέρουν έναν ήχο φιλικό προς το dancefloor. Το δε “Lungs” αποτελεί απόδειξη του γιατί η bubblegum pop δεν είναι κάτι κατακριτέο όταν γίνεται καλά, ενώ το “By The Throat” σουλατσάρει σε mid-tempo ηχητικές περιοχές με την ίδια άνεση και αποτελεσματικότητα.
Ακόμα και όταν το τρίο εκ Γλασκώβης αποφασίζει να ρίξει τους τόνους καταφέρνει και πάλι να κερδίσει τις εντυπώσεις: με τον γλυκό-μεν-μελαγχολικό-δε χαρακτήρα του “Under The Tide”, ας πούμε, ή με το αποχαιρετιστήριο “You Caught The Light”, το οποίο μας μεταφέρει επάνω σε κάποιον βράχο, να αγναντεύουμε ξαπλωμένοι τα αστέρια, να ονειρευόμαστε, να θυμόμαστε παλιούς έρωτες και να ρουφάμε με όλη μας τη δύναμη κάθε σωματίδιο αέρα της συγκεκριμένης στιγμής.
Ποπ με φρεσκάδα, αξιοπρέπεια, συνέπεια, ενέργεια και νεανικό attitude προσφέρουν λοιπόν οι Chvrches στο TheBonesOfWhatYouBelieve, ποντάρoντας στο αισθητήριο που αδιαμφισβήτητα διαθέτουν για χτυπητές μελωδίες και αξιομνημόνευτα hooks. Τις Κυριακές θα με ζητάς στις εκκλησιές; Μάλλον και την υπόλοιπη βδομάδα το ίδιο θα γίνεται, με ένα τέτοιο ντεμπούτο...
{youtube}JyqemIbjcfg{/youtube}
