Miley Cyrus δεξιά, Miley Cyrus αριστερά, Miley Cyrus εντός, εκτός και επί τ’ αυτά. Miley Cyrus παντού. Δηλώσεις περί ναρκωτικών, φωτογραφήσεις με απειροελάχιστα ρούχα, ιντερνετικά μαλλιοτραβήγματα με την Sinead O’ Connor, μια γελοία εμφάνιση δίπλα στον Robin Thicke στα φετινά MTV Video Music Awards, το twerking, η ανεκδιήγητη έκφραση με τη στραβή γλώσσα –και τόσα άλλα... Αν η 20χρονη κόρη του Billy Ray Cyrus είχε σκοπό να στρέψει την προσοχή επάνω της, σίγουρα το έχει καταφέρει. Όμως αυτό έχει γίνει για όλους τους λάθος λόγους, έστω κι αν διόλου δεν δείχνει να την απασχολεί κάτι τέτοιο. Και το Bangerz επιβεβαιώνει ότι μπορούμε την προσθέσουμε στη λίστα με τα πρώην παιδικά αστεράκια που μεγαλώνοντας έκαψαν φλάντζα.
Ήταν πρόθεση της ίδιας της Cyrus να απομακρυνθεί από την αμιγώς ποπ μουσική την οποία παρήγαγε ως τώρα και να κινηθεί σε πιο urban μονοπάτια, με επιρροές από το χιπ χοπ που κυριαρχεί στα αμερικάνικα clubs –εξ ου άλλωστε και ο τίτλος του νέου δίσκου. Η δε επιλογή του Mike Will Made It ως executive producer φαινομενικά αποτελεί μια εξαιρετική απόφαση, δεδομένου του βιογραφικού του και των συνεργασιών του με μεγέθη τύπου Rihanna, Juicy J, Rick Ross κτλ. Εξάλλου ο ίδιος άνθρωπος είχε καταφέρει να φτιάξει ένα τέτοιο club banger με την ίδια τη Cyrus πριν μόλις έναν μήνα (περί του “23” ο λόγος), στο οποίο το στυλ των δυο τους έμοιαζε πράγματι να ταιριάζει. Φευ...
Το Bangerz αποδεικνύεται γλυκό (ποπ) νερατζάκι πνιγμένο στο σιρόπι. Πού να πρωτοσταθείς; Στο “Adore You”, το οποίο σε κάνει να χασμουριέσαι ωσάν πίθηκας σε ζωολογικό κήπο; Στα διάφορα mid-tempo κομμάτια που φωνάζουν μετριότητα από χιλιόμετρα; Σε πραγματικά κακά τραγούδια τύπου “Maybe You're Right” ή “My Darlin'”; Στο “#GETITRIGHT” που πολύ θα ήθελε να γίνει ένα νέο “Ride Wit Me”, αλλά καταλήγει ένα ακόμα κομμάτι του συρμού; Ή στην πολυσυζητημένη συνεργασία με τη Britney Spears, όπου το μοναδικό που διασώζεται είναι το αναπάντεχα καλό ραπάρισμα της Cyrus;
Παρ' όλα αυτά, μερικά πράγματα καταφέρνουν και επιπλέουν. Εκείνο το πρώτο single για παράδειγμα, το “Wrecking Ball”, είναι μια αξιοπρεπής μπαλάντα, έστω κι αν όλοι θα το θυμούνται τελικά για το πολυσυζητημένο βιντεοκλίπ του. To “Drive”, πάλι, χτίζει ωραία ατμόσφαιρα με τις διακριτικές dubstep αναφορές του, επάνω στις οποίες «κλειδώνουν» κουτί τα φωνητικά της Αμερικανίδας σταρ. Το αμέσως επόμενο “FU” θα ήταν ευάκουστο αν έλειπαν τα απαράδεκτα φωνητικά του French Montana, ενώ τα “Someone Else” και “Do My Thang” δίνουν εκεί στο φινάλε ένα μικρό φιλί της ζωής στο Bangerz χάρη στους καλοστημένους urban ρυθμούς τους.
Τέτοιες ωστόσο στιγμές δεν αρκούν για να αντιστραφεί το κλίμα μιας κακής δουλειάς, ή για να αλλάξει η εικόνα ενός δίσκου γεμάτου με αδιάφορα τραγούδια, τα οποία περιστασιακά διακόπτονται από κάποια με περισσότερο ενδιαφέρον. Η Miley Cyrus θα μπορούσε να έχει κλείσει το στόμα κάθε επικριτή των κινήσεών της, αν είχε παραδώσει ένα μεστό ποπ άλμπουμ, με καλογραμμένες επιτυχίες. Αλλά το Bangerz δεν είναι αυτό το άλμπουμ.
{youtube}iTXMfnAy9DM{/youtube}
