There’s no end and no beginning. Just the names we give to things.
There’s no end and new beginning. It’s all roundabouts and swings.
Το Backward Path του Dan Melchior είναι δύσκολος δίσκος. Γραμμένος ενόσω ο καλλιτέχνης βρισκόταν δίπλα στην καρκινοπαθή σύζυγο περιμένοντας τα αποτελέσματα της πρώτης θεραπείας της, για να μην κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια. Το γεγονός ότι τα κέρδη από τις πωλήσεις της πρώτης έκδοσης του LP αποσκοπούν στη χρηματοδότηση της συνέχισης της θεραπείας ήταν απλά η αφορμή για έναν υπερδραστήριο τελευταία καλλιτέχνη, ο οποίος μάλιστα έχει την ικανότητα να προβάλλει στο κατά καιρούς έργο του διαφόρων ειδών κυμαινόμενες διαθέσεις. Το μόνο ίσως στοιχείο που ξεχωρίζει εύκολα από το μείγμα των ήχων του είναι ο αυτοσαρκασμός, παρών τόσο στη χροιά της φωνής του, όσο και στους στίχους.
Προερχόμενος από τη θρυλική μουσική σκηνή του Medway, o Melchior είναι κάτι παραπάνω από προσφιλής στον «άγριο» Billy Childish και στη Holly Golightly. Είναι δηλαδή κομμάτι μιας εκλεκτικής και «υπεράνω» μουσικής κοινότητας που χαίρει σεβασμού από πολλούς –συμπεριλαμβανομένης εμού. Ως δεινός μπλουζ κιθαρίστας, μεταξύ άλλων ταλέντων, υπέκυψε σε μεγάλο βαθμό στις ισοπεδωτικές garage επιρροές του Childish, αναπτύσσοντας ωστόσο ευδιάκριτο, προσωπικό lo-fi ήχο από νωρίς.
Αυτή τη φορά η δουλειά του είναι πιο προσωπική από ποτέ. Δεν πρόκειται για τον δίσκο που θα βάλεις να ακούσεις για συμπλήρωμα στο φόντο όσο ασχολείσαι με κάτι άλλο. Μονοπωλεί την προσοχή. Μουδιάζει την ατμόσφαιρα, προκαλώντας σε να συμμετάσχεις στις ενδόμυχες σκέψεις του Melchior, οι οποίες όχι μόνο δεν βγάζουν νόημα, αλλά είναι και διαλυτικές: χαλασμένα ρολόγια, ισοηλεκτρικές γραμμές, αναμνήσεις ρουτίνας, πειραγμένη αίσθηση του χρόνου, ανυπαρξία ή, ακόμα χειρότερα, ματαιότητα της ύπαρξης. Αναπαραγωγή εικόνων παρμένων από το σουρεαλιστικό φιλμ που εκτυλίσσεται στον εγκέφαλο του Dan Melchior, θολά πλάνα τα οποία εναλλάσσονται μεταξύ τους χωρίς λογική, υπό έναν πολυχρωματικό φωτισμό που όμως αφήνει σκοτεινά σημεία στα περιθώρια.
Γιατί λοιπόν να ακούσεις το Backward Path; Γιατί, πέρα από προϊόν ενός αξιόλογου καλλιτέχνη, ο δίσκος αποδεικνύεται ενδιαφέρων μουσικά και θεματικά, απέχοντας από τα συνήθη εναλλακτικά ακούσματα. Και γιατί είναι όμορφος, σκοτεινός και μυστηριώδης, όπως το artwork στο εξώφυλλό του.
{youtube}stW8LUgU4mg{/youtube}
